jaemin'in bana aylar önce kapkara ağladığımı söylediğini hatırlıyorum.
çabalıyorum, günlerim çabalayarak geçiyor. ona kanıtlayamadığım şeyleri kendi benliğim bile sorgulamaya başladığından beri tekrar ağlayabilmek için çabalıyorum. kanıtlamaya çalışıyorum. buradayım, onunlayım.
güzel gözleri bana bakarken, ellerim siyah saçlarını okşarken de inanıyor muydu ki?
ben üzülmesini istemediğim için jaemin'in yanında hiç ağlamadım. nereden bilebilir siyah gözyaşlarımı?
şimdileri sustu. gözleri beni görmez, kulakları beni duymaz oldu. ben hala yanındayım ama jaemin benimle konuşmaz oldu. çabalıyorum, kanıtlamaya çalışmamın yanında gerçekten ağlamaya çabalıyorum belki görür diye. belki sesini tekrar, daha çok duyarım diye uğraşıyorum.
aylardır her gün aynı evin dört duvarı arasında yalnızca ikimiz varız. ya da sadece jaemin var, artık kestiremiyorum.
×
başlık: 黒い涙 (siyah gözyaşları)
《[31.08.2021 × l0velyuta]》
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sabahlar | nomin
Fanfictionaylardır her gün aynı evin dört duvarı arasında yalnızca ikimiz varız. ya da sadece jaemin var, artık kestiremiyorum. －slow update ©l0velyuta
