Bu gün fakir ve bir o kadar da mutsuz bir hayat söz konusu olacak.. Fakat bu hayatın, benim hayatım olması daha da mutsuz bir durum..
İçiniz şimdiden karardı sanırım. Ama ne yapalım bu da benim maceram.
Bu gün yeni okulumda ilk günüm. Önceki okulum deprem nedeniyle yıkıldı. Eski okulumu seviyordum, tüm eğlenceli, aksiyonsz, mutlu, güzel günlerim o okulumdaydı. Şimdi nasıl bir anda başka bir hayata geçiş yaparım ki? Korkutucu.. Korkutucu çünkü yeni arkadaşlar? Zaten arkadaş problemi yaşayan bir insanım, önceki okulumda da 2,3 hade taş çatlasın 5,6 arkadaşım vardı. Onlarında kimisi yurt dışına gitti, kimisi şehir, kimisi de çok uzak bir ilçe, söz konusu arkadaş bile olsa, şurdan şuraya kımıldamakta zorlandığım için hiç biriyle görüşemiyorum..
HEYYYYĞ saat 8.42 VVVVVE BENİM 9.15 DE OKULDA OLMAM GEREĞK.. İlk günden geç kalmamalıyım ama dime? Günlük yazmaktan aklımı kaybedicem sanırım. DAAHA SAÇIM VAR KAHVALTI KIYAFET MAKYAJ ÇANTAM OOOOF. İlk günden geç kalırsam kendimi çok kötü bir pozisyona sokmuş olucam. O YÜZDDDDEN NEFESCİİİİM HIZLIĞĞ.
Saçımı hazırladım, dozunda bir makyaj yaptım, okul kıyafetim, çantam, notlarım.. HERŞEY TEMMMMAM. Tek sorun kahvaltı yapmamış olmam. Onuda bırak kahvaltı yapmadığımda, en ufak söze aniden yükseliyorum. Ve okuldan birisinin küçük bir sözüne aniden yükselirsem? DEDİM SİZE BU OKULDA ARKADŞIM OLMİCAK DİYE. Durun? BUNU DEMİŞMİYDİM? DEMEMİŞTİM AMA ŞİMDİ DEMİŞ OLDM HERNEYSE.
SERVİS GELDİİ. Servis günlük yazabildğim en iyi yer. EN AZINDAN SESSİZ. Sessiz deil ama günlüğümü yazarken müzik dinlersem hiç bir şey duymam eheheh. BİZİM SERVİS ASLA SUSMAZ. SESSİZ BİR YOLCULĞUMUZ OLMAZ. PARDON YOLCULUKLARI OLMAZ. DEDİM YA BNE MÜZİK DİNLİORM EHEHE. OBA OKULA GELMİŞİZ PUAĞAĞAĞA..
Servisten inerken bir erkeğin "itmesine" mağruz kaldım. AH BU ERKEKLEĞR YOK MU.. BAŞ BELALARI- AZICIK YAVAŞ OLSA ÖLÜR SANKİ. Neyse sakin oluyoruz.. Okula giriş yapıcam ama hem heycanlıyım hem deilim. YA BİR SORUN ÇIKARSA??? Herneyse... "olumlu şyler düşünelim ki olumlu şeyler olsun" LAF OLSN DİYE YAZDIM ARKİŞLER YOKSA HAYATIMDA OLUMLU GİDEN GRAM BİR ŞEY YOK.
Sınıfa girene kadar hiç bir sorun yoktu. Sınıfa girince bir baktm beni iten çocuk sınıfın içinde bulunuyor.. sakin oldm ve dedim ki kendi kendime "sakin ol başka bi sınıftadır hocası göndermişir yanii bişe olmuştur..." BEN NE DEMİŞTİM HATIRLAYAN VAR MI? HAYATIMDA OLUMLU GİDEN GRAM BİŞEY YOK DEMİŞTİM** Çocukla aynı sınıftayız oğf.. AY BİR DE ÇİRKİN KIVIRCIK BİŞİ. Her neyse işte sınıfta kaynaşmaya çalıştım falan. Beni iten o çocuk geldi yanıma. Güldü ve gitti? Komik olan şey neydi? Sanırım onun dilinde gülmek, konuşmak anlamına geliyor.. Ve sonra ders zili çaldı. Çocuğun gitmesiyle gelmesi bir oldu ehhehheheh. Hoca geldi işte tanışma faslı vs. Hiç bişi beklediğim gibi deildi. Sııfımdaki kişiler hem samimi hem de çok tatlıydılar. Bazen gerçekten konuşma tarzı önemli bir yer taşıyabiliyor.. İyi insanlar tanıyınca hayata olan bakış açınız o kadar değişiyor, motivasyonunuz o kadar yükseliyor ki anlatamam. AY SANIRIM İLK DEFA YÜKSEK DERECE DE BİR MUTLULUK YAŞIYORUM AĞAĞAĞAĞA<33
"Tam mutlu olucağım derken hep bir sorun ortaya çıkıyor" Tam mutlu oldum derken.. Müdür odasına beni çağırdı ve uzun bir konuşma yaptı. O uzun konuşmadan bir tek cümle canımı yaktı. Canımı yakmadı canımdan can aldı.. Cümle şu şekildeydi "Eviniz, babanızın borcunu ödemediği arkadaşları tarafından bir saldırıya uğradı, Bu saldırıda anneniz zarar gördü, şu an ****************hastanesinde" bunu duymamla koşa koşa hastaneye gitmem bir oldu. O kadar çok canım yanmıştı ki.. Bu arada babam borçlanıp dururdu. İki yıl oldu babam bizi terk edeli. Eve ne bir baba ne bir koca olabilmişti zaten. Yine evi geçindiren annemdi.. Herneyse. O ADAMIN KONUSU BİLE BENİ RAHATSIZ EDİYOR.
Koşa koşa hastaneye giriş yapıp gelen geçene annemi soruyordum.. Bir tane doktor sonunda nerde olduğunu söylemişti. Annemin olduğu kata geldiğimde annemin odasının kapısında çaresizce annemi beklemek durumunda kaldım.. Çok acıydı biliyor musunuz? Çok acı. Sadece bekliyorsunuz.. Ortalığı yıkıp dökseniz de hiç bişe olmuyor. Sdece beklemek..
Uzun zaman sonra doktor çıktı ve.. Bir süre bana baka kaldı. ortamda sessizlik oluşmuştu. Hemen sessizliği bozup annemin durumunu sordum.. Doktor konuşmadı.. Kafasını yere eğdi ve "Başınız sağ olsun" Dedi.. Dedi ama sadece dedi dime.. Annem ölemez. Annem benim tek arkadaşım, dostum, yardımcımdı.. Onsuz naparım? Annemsiz hayat boş.. Son kez sarılamadım ona.. Son kez sarılamadan toprağa gidicek benim annem.. "Toprağa." Canımdan can gitti.. Annem beni de al yanına.. Annemin odasına girdim.. Uzun süre sadece baktım. anneme baktım.. Sonra ağlamaya başladım ve koşa koşa çıktım hastaneden. Yoksa orda dura dura herşey daha kötü olcaktı. Benim özel bir yerim var.. Oraya gidip biraz kendime gelmeye çalıştım. Bir su, bir oturuş bu koca eksikliği nasıl kapatıcaksa..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İşte bu gördüğünüz yer.. tek sığınağım.. Artık bir evim, annem yok.. Burdayım artık her gün.
Bir süre sonra annemi uğurladık.. Toprak anneme iyi bak.. Beni de bir an önce yanına al.. Annemsiz hayat bana acı vermekten başka hiç bir şey deil..
