Dernière Chance | Taekook

PART|2

Fazla beklettiğimin farkındayım
Ama gerçekten düşünerek ve zaman harcayaeak yazdım ilk parta göre daha yorucu ve uzun oldu. Umarım beklediğinize değee ve beğenirsiniz.

Başlangıç.

"Boşanmak istemiyorum"

Taehyung sert ve şaşkın bakışlarını Jungkook'a çevirdiğinde az önceki duyduklarının gerçek olup olmadığını düşündü. Jungkook gerçektende az önce boşanmak istemiyorum mu demişti?

"Taehyung bey böyle konuşmamıştık. Iki tarafında rızası ile anlaşmalı boşanacağınızı söylemiştiniz" diyen avukat ile Taehyung bakışlarını Jungkook'tan çevirip koltukta oturan avukata baktı.

Kendiside öyle düşünüyordu hatta iki dakika önceye kadar bu düşüncesinden emindi.

"Haklısınız bize bir kaç dakika müsaade edin hemen döneceğiz" diyerek karşısında duran Jungkook'un kolunu tutarak peşinden çekeledi. Neden böyle bir şey söylediğini anlayamıyordu oysa boşanmak istediğini emindi hatta boşanmak için gün sayıyorken kararını ne değiştirmişti?

Taehyung aklındaki düşünceler ile odaya girerken peşinden de Jungkook'u odaya soktu. Odaya girdiklerini Jungkook'un kolunu bırakıp derin bir nefes alarak

"Ne demek boşanmak istemiyorum?" Diye sordu hala Jungkook'un dediklerine inanamıyordu.

Jungkook omuz silkerek rahat bir tavırla

"Duydun işte boşanmak istemiyorum" dedi.

Taehyung kafayı yiyeceğini hissetti nasıl olurda vazgeçerdi? Aklı almıyordu.

"Eğer derdin paraysa merak etme sana nafaka ödeyeceğim zaten" dedi sakin olmaya çalışarak ama Jungkook'un gözlerindeki kırgınlığı fark edemedi. Jungkook bir adım gerileyerek sırtının kapıya değmesine izin verdiğinde bakışlarını kaçırarak konuştu.

"Derdim sikik paran değil. Nafaka falan istemiyorum" dediğinde kırgınlığı ses tonuna yansımıştı ama Taehyung anlayamıyordu.

"O halde derdin ne? Neden boşanmak istemiyorsun?"

Jungkook sessiz kalmayı tercih etti ne söylerse söylesin şuan Taehyung'un onu anlayacağını düşünmüyordu, şaşırmakta haklıydı lakin saçma şeyler düşünüyordu Jungkook'u tanımıyormuş gibi davranıyordu. Jungkook asla paranın köpeği olan birisi olmamıştı olmazdı da ama Taehyung bunu unutmuş olmalı,

"Cevap bile veremiyorsun. Her neyse şimdi içeriye gidiyoruz ve sende evrakları imzalıyorsun tamam mı?"

Jungkook ısrarla bakışlarını kaçırdığı yüze bakışlarını çevirdiğinde inanamıyormuşcasına baktı.

"Bu kadar çok mu istiyorsun boşanmayı?" Diye sordu. Taehyung beklemediği soru karşısında afallarken düşündü, gerçekten boşanmayı istiyor muydu?

Bin bir hayal ve bin bir zorlukla evlenmişlerken boşanmayı her şeyi bitirmeyi gerçekten istiyor muydu?

Karşısındaki bedeni kısaca süzdükten sonra bakışlarını kaçırdı. Öfkeliydi haddinden fazla öfkeliydi ona bir kere sarılıp onu sevdiğini söylese bütün öfkesi dinerdi. Yıllar sonra onu karşısında gördüğünde özlemden titrediğini hissetti o asla Jungkook'tan kopamamıştı kopamazdı da zaten çünkü aşıktı. Kim Taehyung Kim Jungkook'a deliler gibi aşıktı. Ama aşkının önüne geçen yıllardır birikmiş bir kırgınlığı vardı öfkesi bir sarılmaya dinebilirdi lakin kırgınlığı ne bir sarılmaya ne de bir sevgi sözcüğüne dinmezdi. Geçmezdi geçemezdi.