Annanın Riski

484 13 6
                                    

Anna yere düşmüştü o an dünyalar başıma yıkıldı tam yanına giderken "anne baba çabuk gelin anna bayıldı!"diye bağırdım annem ve babam korku dolu gözlerle bana bakıyorlardı o an için eridi kendimden çok ama çok utandım babam "onu hemen trollere götürmeliyiz "dedi şefkat dolu gözlerle annaya bakarken at arabasını hazırlattılar babam kucağında anna annem ve ben yola çıktık 1-2saat geçtikten sonra karanlık ürkütücü bir mağaranın önüne geldik. Mağaranın önüne geldikçe içimde çok korku dolu hisler vardı.Annanın katili bendim ya kardeşim ölürse ya beni unutursa kafam bu düşüncelerle doluyken karşımızda yeşil yeşil yaratıklar belirdi babam kucağında anna ile koşmaya başladı annemle ben peşlerinden gidiyorduk babam trollerin yanına vardığında alnından düşen bir ter Annan'ın alnına düştü ben merak dolu gözlerle trollere bakıyordum gerçekten acayip bir yaratıktılar babam annayı yere bıraktı trollere derdini anlatırken annemle üzücü gözlerle annaya babama ve trollere bakıyorduk annemin yüzünde hiç umut yok! Der gibi bir ifade vardı.Troller annada bir göz gezdirdikten sonra hemen söze başladılar "İlk önce söylemek istiyoruz ki Annan'ın durumu kötü değil fakat....." Babam trolleri öldürmek istercesine yüzlerine baktı troller baya korkmuşsa benziyorlardı.troller söze devam ettiler "dediğimiz gibi elsanın gücü annaya geldiğinde annada bir hafıza kaybı yaşamış ya ölecek yada sonsuza dek yada belli bir süreye kadar elsanın gücünü hatırlayamayacak"babam yere bayılır gibi oldu ama bayılmadı bu sözler kalbimde büyük bir yara oluşturmuştu.annemin artık dayanacak gücü kalmamıştı ve başka çaremiz yoktu benim güçlerimi hatırlamamasını seçtik troller ellerinde bir kitapla yanımıza geldiler çok acayiptiler doğrusu neyse neler saçmalıyorum ben! Annaya doğru yaklaşık bir kaç kelime söyledikten sonra gidebileceğimizi söylediler. Doğrusu bu kadar çabuk olacağını düşünmüyordum ama içimde ağlamaklı bir ifade vardı saraya geldik bir an önce odama çıktım. pencerenin kenarına gelip yine o kazayı düşündüm "elsa hayırrr!!!" "Anna ah tanrım ne yaptım benn" bu konuşmaları düşünmeden edemiyordum artık iyice yıpranmıştım içimdeki gücü içimdeki üzüntüyü atma vakti gelmişti ağlamaya başladım hemde yüksek bir sesle kimse duymadı beni.o an pencerenin önünden gelen bir ses duydum "Ağlama elsa"

Frozen Jack&ElsaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin