Adım Gece 18 yaşındayım küçüklüğumden beri yetimhamede büyüdüm. Annemi ve babamı gözümün önünde öldürdüler. Yaşadıklarım yetmezmiş gibi yetimhanede görevliler tarafindan şiddete ve tecavüze uğradım.Bu olanlar beni fazlasıyla etkiledi. Artık bedenim,ruhumda olmak üzere yoruldu. Ve bu yüzden bu gece yetimhaneden kaçmaya karar verdim. Hiçbir esyamı almadan gidicem. Herkesin uyumasını bekliyorum. Sanırsam saat 03.00 civarlarında herkes uyuyor. Yavaş adımlarla avluya çıktım. Yetimhanede olağan üstü güvenlik önlemleri olmadığından demirliklerden atlamak yerine kapıda çıktım. Yolda sokak lambalarından başka hicbir ışık yok. Yolda biraz daha ilerledikten sonra açık bir bar fark ettim. İçeri girdim biraz süzdükten sonra, sahnenin hemen yanında ki puflara kuruldum. Gözlerimi tam kapatacakken başımda birinin belirdiğini fark ettim ve ;
-Burda kalamassın !
-Anlamadım
-Burda kalamassın dedim.
-Kalıcak bir yerim yok,bu saatte tek açık mekân sizsiniz...
-Burası bir pansiyon yada otel değil burası bir bar.
-Ozaman bana bir içki getir...
Birşey söylemeden uzaklaştı. Ve bir bardağa içki koyup bana getirdi. Yaşadıklarım karşısında daha fazla kendimi tutamadım ve ağlamaya başladım. Barmen çocuk yanıma oturup bana bir mendil uzattı. Alıp gözünden düşen yaşları sildim ve derin bir nefen alıp, barmen çocuğa;
-Bana yardım edermisin?
-Ne konuda yardım etmemi istiyosun?
-İntikam almak istiyorum.
-Daha adımı bile bilmiyorsun.
-Peki ozaman adın ne ?
-Poyraz
-Artık biliyorum Poyraz bana yardım edecek misin ?
-Kimden intikam almak istiyorsun ?
-Yetimhanede bana zulüm edenlerden, annemi ve babamı öldurenlerden intikam almak istiyorum. Ve tek başıma yapamam. Biliyorum iyi bir başlangıç yapmadık ama...
-Tamam ama bütun planları ben yapıcam ve söylediklerimden başka hiçbir sey yapılmıycak!
-Kabul hersey kabul ama artık kalacak bir yer bulmam lazım yarın görüşürüz .
Tam kapıdan çıkıcakken arkamdan gelen sesle durdum.
-Yanlış anlama ama bende kalabilirsin. Biraz düşüldükten sonra kabul ettim. Poyraz mekânın ışıklarını söndürüp kapıyı kapatınca, Poyraz'ı takip etmeye başladım. 20 dakika kadar yürüdükten sonra 5 katlı bir apartmanın 3. dairesinden içeri girdik. Poyraz lambaları yakıp bana yatacağım yeri gösterdi ve ;
-Neler yapacaklarımızı yarı konuşuruz şimdilik uyu da biraz dinlen iyi geceler.
-Sanada
Poyraz kapıyı çekip çıktıktan sonra uykum olmasına rağmen uyuyamamıştım zaten sabah olmasına çok az kalmıştı. Bende ilk intikam alacağım kisiyi belirlemeye karar verdim. Şebnem karayaz ilk bu isimi öldüreceğim. Yavaş yavaş herşeyi hissederek öldürücem. Hâlâ yetimhanede çalışıyor. Daha fazla hiçbir çocuğun canini yakamiycak. Bana yaptıklarının 1000 katını yapıcam ona. Saat 06.30 daha fazla dayanamıycam çok sıkıldım. Kapıyı açıp evin içinde dolaşmaya başladım. Tam karşıda salon vardı. Çok zevkli döşenmiş eşyalarla doluydu. Odadan çıkıp koridor da ilerliyorum şimdi girdiğim oda Poyraz'ın odası olmalı ama Poyraz odada yoktu. Sadece dağınık bir yatak ve yerde duran çamaşırlar vardı. Odanın içinde olan ebeveyn banyosundan su sesleri geliyordu. Galiba Poyraz banyo yapıyordu. Su sesini dinlerken,su sesi birden kesildi. Napacağımı bilemedim. Poyraz beline sardığı havluyla karşımda duruyordu. Barda loş bir ışık olduğu için Poyraz'ın yüzünü fazla görememistim. İlk defa bu kadar net görüyordum. Işıkta o kadar yakışıklı ve karizmatik duruyorduki. Baka kalmıştım. Poyraz'ın üzerinden düşen su damlaları onun vücuduna bakmamı sağlamıştım. O kadar fit bir vücudu vardı ki gözümü üzerinden çekememiştim.
-Çıkarsan üzerime giyinicem Gece!
Poyraz'ın söylediklerini duymamıştım çünkü hâlâ Poyraz'ın vücuduna bakıyordum. Bir anda Poyraz arkama geçip omuzlarımdan ittirerek beni odadan çıkarttı. Poyraz'ın ne dediğini o an anladım. Oturma odasına gidip Poyraz'ı bekledim 10 dakika sonra Poyraz da odaya geldi. 2 dakika hiç konuşmadık. Daha sonra sessizliği Poyraz bozdu.
-Bir planım var ama ilk önce kimi öldüreceğimizi söylemen lazım
-Şebnem karayaz yetimhanenin gardiyanı ama sadece gardiyan değil herşey ondan sorulur.
-Peki sana ne yaptı?
-Tanınmıycak hale gelene kadar öldüresiye dövdü. Günlerce aç bıraktı. ve bir çok yerimi kesti. Bunları onun yaptığını anlatırsam beni öldüreceğini söyledi. Ve ben bu eziyeti 7 yaşımdan beri çekiyorum.
-Daha kötülerini görecek sen merak etme, istersen planımı anlatayım.
-Olur bir an önce başlayalım.
-Ben kapıyı çalıcam arabam bozuldu bahanesiyle kadına burda kalmamın bir sakıncası olup olmadığını sorucam. Büyük ihtimalle beni kabul edecektir. Eve girdiğimde 5 dakika içinde onu etkisiz hale getiricem. Senin içeri girmen içinde kapıyı aralık bırakıcam. Anladın mı Gece?
-Evet anladım, dinlenmeme biraz izin verirmisin dün akşam hiç uyuyamadım çok uykum var. Görev başında uyuklamak istemiyorum.
-Tamam seni yanlız bırakayımda rahat uyu.
Poyraz'ın kapıdan çıkmasıyla koltuğa uzandım kafamı yastığa koymamla deliksiz, rahat bir uykuya daldım. Uyandığımda saat 20.30'du . Yanlış görme ihtimalime karşı saate tekrar baktım ama ne yazık ki doğruydu. Poyraz'ı bulmak için hemen kalkıp odaları gezdim ama yoktu. Poyraz'ın odasına doğru ilerlerken kapıniñ çalmasıyla dikkatimi kapıya yönelttim. Gidip kapıyı açtım ve karşimda duran Poyrazdı.
-Artık gitme vakti uykucu.
Hafif bir gülümseme ile;
-Hemen geliyorum, biraz bekle.
5 dakika sonra kapıdan çıkıp merdivenlerden asagıya dogru indim. Poyraz lüks bir arabanın içindeydi. Bir anlık şaşkınlığı mı atlatıp arabaya bindim . Ve yolda yavaş bir sekilde ilermeye başladık. Şebnem'in evinin yakınlarına geldiğimizde arabayı park ettik. Poyraz zili çalmadan öncr bana bakıp gülümsedi ardından zile bastı. Şebnem kapıyı kan kırmızısı geceliğiyle açtı. Poyraz'ı şöyle bir süzdükten sonra içeriye davet etti. Uzaktan ne konuştuklarını duymadığım için sadece tahmin yürütüyorum. Planımiz tıkır tıkır işliyor. Poyraz söylediği gibi kapıyı aralık bırakmıştı. Hemen arabadan inip kapıya yöneldim. Kapıyı yavaşça ittikten sonra gözlerimi Poyraz'a sabitledim. Yerde yatan Şebnem'e bakıp;
-Onu yerden kaldırıp yemek masasına bağlayalım.
Poyraz Sebnem'i kaldırmaya çalışırken;
-Yardım etmeyi düsünmüyormusun Gece?
-Offf tamam sen ellerinden tut ben bacaklarından tutarım.
Onu masaya yatırdıktan sonra, masaya sıkıca bağladığımızdan emin olup Poyraz'a döndüm;
-Şimdi uyanmasıni bekleyelim.
-Tamam o halde bizde Şebnem uyanana kadar birşeyler atıştıralım. Buzdolabindaki hazır Streçflimlenmiş sandivinçlerin birini Poyraz'a uzattım. Bir ısırık aldıktan sonra, Şebnem'in uyandığını fark ettim. Hemen elimizdeki sandivinçleri bırakıp Sebnem'in başına gittik. Sebnem'in kulağına;
-Umarım beni tanımışsındır.
Bana dikkatlice bakıp kaşlarını çattıktan sonra yoksa sen Gece misin ?
-Doğru tahmin senin göreceğin son gecenim.
Umarim beğenirsiniz bu ilk hikaye yazışım.
