"කපා දමනු මේ සමලිංගිකයන්ගෙ ගෙල... මොවුන් මුළු සමාජයටම නින්දාවක්. මොවුන් වැන්නවුන් ජීවත්ව සිටිය යුතු නැහැ."
ශිල්ලාවෙහි රජ හියුන්ග්සික් අධිරාජයාගෙ ගැඹුරු ප්රතාපවත් හඩ මුළු රාජමාළිගාව පුරාම පැතිර ගියේය. ඔහු ඉදගෙන සිටියේ රාජකීය මාළිගාවෙ ඉදිරිපස ඇතුළ්වන දොරටුව අභියසය.
ඔහු ඉදිරියේ සිටියේ දංගෙඩි දෙකක් ඉදිරිපිට දණ නමා ඉදගෙන සිටින හැඩි දැඩි තරුණයෙකුත්, ළාමක තරුණයෙකුත්ය.
ඔවුන්ගෙ දෙපසින් ඉතා විශාල ප්රමාණයේ කඩු දෑතින් ගත් වධකයන් දෙදෙනෙකි. මේ දෙස වටවී බලා සිටින රටවාසීන් බොහෝමයකි.
ජියෝන් ජන්ග්කුක්..... ශිල්ලාවෙහි අනාගත රජු... ඔව්. ඔහු දැන් සිටින්නෙ දංගෙඩියක් ඉදිරියේ දණ නවා ඉදගෙනය. කලින් පැවසූ හැඩිදැඩි පුරුෂයා ඔහුයි.
එසේනම් ළාමක පුරුෂයා.... ඒ වෙන කවුරුත් නොවේ... රටේ මහාමාත්යතුමගේ පුත්රයා වන පාක් ජිමින්ය.
"අවසාන වශයෙන් ඔබ දෙදෙනාට පැවසීමට යම් දෙයක් තිබේද ?"
ජියෝන් ජන්ග්කුක් හිස ඔසවා රෞද්ර බැල්මෙන් සිය පියානන් හෙවත් හියුන්ග්සික් අධිරාජ්යයා දෙස බැලුවේය.