The boys, Ft. Frenkie de jong

Hoofdstuk 10

Amy pov,

Als we eenmaal thuis zijn aangekomen beginnen we met de boodschappen uit te pakken, pasta hebben we gehaald. "Zullen we alvast beginnen met koken?" Vraag ik aan frenkie. "Ja ja goed" reageert hij terug. Matthijs is nog steeds niet thuis, ik vraag me af waar hij is. Op dat moment krijg ik een appje van hem binnen: "hey eem, ik eet niet thuis vanavond, ben wss pas laat terug."  Oké lekker dan, hebben we al eten gehaald maar ja, dan eet ik alleen met frenkie. Dat is niks nieuws trouwens, hij is, eet en slaapt hier zo vaak dat dit letterlijk zijn 2e thuis is. "Matthijs eet niet mee vanavond." Zeg ik tegen frenkie "oké, jammer voor hem want wij gaan hele goeie pasta maken." Zegt hij met een grijns. Ik lach hem uit. "Lach je mij nou uit?" Vraag frenkie op een speelse manier aan mij. "Nee joh, zou niet durven." Is mijn reactie. Frenkie komt dichterbij en ik stap een paar stapjes naar achter toe, tot dat ik wel stil moet staan omdat ik tegen de muur aan sta. Frenkie komt nog steeds langzaam op me af lopen, tot er nog maar een kleine ruimte tussen ons is, hij kijkt me diep in mijn ogen aan en ik begin zenuwachtig te worden. "Wa wat doe je?" Probeer ik met moeite te vragen, ik stotter nooit, wat is dit. "Maak ik je zenuwachtig?" Vraagt hij aan me met een speelse lach. Ik weet niet eens wat ik moet reageren dus ik zeg niks tegen hem. Hij tilt zijn hand op en brengt het naar mijn gezicht. Hij strijkt zachtjes over mijn wang en strijkt een pluk haar naar achter. Hij komt nog een stukje dichterbij, tot aan mijn oor "wel jammer dat ik onze eerste kut niet meer kan herinneren." Fluistert hij in mijn oor, en loop dan weer weg naar de woonkamer. Verbaasd laat hij mij achter in de keuken. Wtf was dat, waarom voelde ik me zo, waarom deed hij dat, en waarom vond hij het jammer van die kus. 100 vragen gaan door m'n hoofd. Ik weet echt niet wat ik moet doen op dit moment.

Sorry sorry sorry, ik weet niet eens hoeveel ik sorry moet zeggen, het heeft echt lang geduurd maar ik heb gewoon geen inspiratie, maar het komt nu wel weer een beetje. Dus ik ga echt m'n best doen om vaker te schrijven,
Xx