Take me to my Heaven

01

Cheer for me, only me.

Hermona Arven

"Hoy, lalake! Gising na at may rehearsals pa kayo ng banda mo!"

Pag gising ko kay Cast, alas onse na ng umaga at nakalimutan niya atang may gawain siya ngayong araw.

Uminom na naman kasi ito kagabi and glady I was with him the whole night, sober. Pinilit nalang ako ng mommy niya na dito nalang matulog dahil na rin sa madaling araw ko na siyang naihatid dito sa kanila, masyadong delikado na sa labas.

"Mmh." he groaned. "Good morning to you too, Herher." he lazily said, halatang inaantok pa ito.

"Good morning mo mukha mo, tumayo ka na diyan, bilis!" sagot ko.

"Another 5 minutes."

I rolled my eyes, for sure yung 5 minutes niya magiging dalawang oras kapag hindi ko ito gisingin ulit.

"No, no. Tumayo ka diyan. Pinaakyat pa ako ni Tita dito para lang gisingin ka." pilit ko muli sa kaniya at hinila ko ang braso niya para makaupo ito mula sa pagkakahiga.

Nang makaupo ito sa kama ay natawa nalang ako dahil sa mukha niya. Naka-pikit pa ito, inaantok.

"Masakit ba ulo mo?" I asked.

He nodded quickly, his eyes are still closed.

"Yeah, fúcking hangover."

I laughed a bit, reklamo pa siya eh siya itong mahilig uminom. Tumayo ako mula sa kama at kumuha ng bagong tuwalya mula sa cabinet niya bago ko ito ibinato sa kaniya.

"Yeah yeah, why don't you take a shower na para mahimasmasan ka at para maka-kain kana, naghahanda na sila Tita sa baba."

He groaned for the second time, this time he sounds irritated. May gig kasi sila ng banda niya sa isang university, ngunit hindi ko pa alam kung aling university iyon.

"Join me then," He uttered.

Napatigil ako at lumingon sa kaniya. He's smirking playfully while eyeing me, nawala ang antok sa mga mata niya.

Castriel has been always like this, flirting with me or any other girls na tipo niya. Nasanay nalang ako dahil sa ilang taon naming pagkakaibigan. Well, sometimes hindi ko maiwasan makaramdam ng kung ano, like kilig?

Waking up from my thoughts, inirapan ko nalang muli siya at tinalikuran siya.

After a few minutes ay napag-desisyonan na nito maligo habang ako'y bumaba na para tulungan ang mommy niya mag asikaso ng breakfast. Pag gising ko kasi kanina ay naabutan kong nagluluto na ng almusal ang mommy nila kasama ang mayordoma at gusto ko sana tumulong pero inutusan niya nalang akong gisingin si Castriel dahil sa may lakas pa ito.

I feel at home sa Vanzuela Residence, they welcome like I'm part of their family, lalo na ang mommy nila na si Tita Laida. Me and Castriel are best of friends since we still have our diapers on, kaya ganoon na din kalapit ang loob ko sa pamilya nya and same as him.

He has three siblings, panganay si Castriel at sumunod ay kambal, identical twins sila at ang nakakatuwa ay they have different genders which is babae ang isa while lalaki naman ang isa pa sa kambal, their names are Jeiselle and Joshiel, both of them are in senior highschool while me and Castriel are already in first year college. At ang bunso naman na si Gavriel Collier or tawag sakanya ay Cole, siya ay patapos palang ng junior highschool. Joshiel and Cole are the serious and quiet type unlike their siblings Jeiselle and Castriel, those two are the extroverts naman or sila ang mas madalas na nakakapag socialize sa ibang tao.

Speaking of them, andoon na silang tatlo sa dining table, handa na at nakabihis. As usual, Joshiel has his book while taking a sip of his coffee, si Jeiselle ay hawak ang telepono niya at si Cole ay tahimik na nag-aantay para sa pagkain.