H1

31 4 3
                                    

-Maissa pov-

Waar is Melissa nou?! Ik ben al zeker wel zo'n 20 minuten aan het zoeken. Ik loop wat rond en zie Melissa op een bankje in het park zitten met een jongen naast haar. Ik zet een stap dichter bij. Ik sta voor Melissa en de jongen waarvan ik zijn naam niet weet. "Melissa hier ben je" zeg ik heigend. Ik kijk naar de jongen naast haar,mijn ogen worden groter. Wooow wacht wat,is dat wie ik denk dat het is?! "Is dat wie ik denk dat het is?" vraag ik verbaasd. "Ja dat is het" zegt Melissa droog. Ik rol met mijn ogen. "Hoi,ik ben Maissa een super grote fan" zeg ik trots. Niall grinnikt. "Ik moet gaan misschien zie ik jullie nog wel" zegt Niall. Ik kan nog net zien dat Melissa haar nummer aan Niall geeft en dan loopt hij weg. "Kom Melis,pap en mam zijn echt ongerust" zeg ik. "Het zal allemaal wel,maar ze denken nooit aan ons ze denken alleen maar aan zich zelf,hallo mam is 45 en pap is 48 wie neemt er nou een kind op die leeftijd. Wat nou als pap en mam er dan niet meer zijn he,wie moet er dan voor dat rot kind zorgen,ja inderdaad wij" zegt ze boos. "Je hebt gelijk,maar als pap en mam dan gelukkig zijn. Dan kunnen wij er moeilijk wat aan doen" zeg ik. Melissa zucht. "Laten we maar doorlopen want ik heb het koud" zegt Melissa bot.Ik zucht en maak grotere stappen zodat we sneller bij het restaurant aankomen.

Melissa en ik lopen het restaurant binnen en lopen direct door naar het tafeltje waar pap en mam zitten. "Verdomme Melissa waar was je nou?" zegt pap een beetje boos. Melissa antwoord niet en gaat op de stoel naast me zitten. "Jongedame,we bespreken dit thuis wel" zegt hij nu wat minder boos. Ik zucht. Waarom maakt ons gezinnetje altijd zoveel ruzie?! Ik schuif mijn bord naar voren als teken dat ik niet meer hoef. Mijn ouder en Melissa eten nog hun toetje op en dan gaan we naar huis.

-Thuis aangekomen-

-Melissa pov-

Als pap de auto op de oprit parkeert stap ik uit en loop naar binnen. Ik trek mijn hakken uit en hang mijn jas op.
"Jij gaat nog niet naar boven" zegt mijn vader streng. Ik kreun. "We hoeven niet te praten pap,jullie weten waarom wij boos zijn. Willen jullie wéér dat het kindje dood gaat?!". Ik zie mijn vader boos kijken en mijn moeder kijkt met tranen in haar ogen mijn kant op. Maissa schud verwarrend met haar hoofd. "Hoe bedoel je weer?" vraagt Maissa. Shit! Jaren lang heb ik het geheim gehouden en nu kwam het gewoon mn mond uit. "Ik..ik" Ik blijf maar stotteren. "Melis hoelang is dit geleden?. Dat het kindje dood ging?" vraagt ze. Ik hoor haar stem breken. "4 jaar" zeg ik zacht. "Wat?" Zegt ze verwarrend. "Mam pap,waarom weet ik hier niets van?" "Schatje,we wilde het je vertellen,maar we konden het niet" zegt mam. "Melissa,hoe kun je? Je hebt dit 4 jaar lang voor me achtergehouden. 4 Jaar lang. Je hebt niet eens iets gezecht tegen me. Ik dacht dat je anders was,maar ik heb het mooi mis. Je zou me alles vertellen weet je nog?" Ik hoor haar stem breken. Ik wilde het haar vertellen,maar het mog niet...

-Maissa pov-

Ik krijg geen antwoord. "Oke,als ik geen antwoord van jullie krijg ben ik weg" Ik wacht nog op een antwoord maar weer komt er niets uit hun mond. "Oke dan ga ik weg" Ik loop naar boven,pak een sport tas en stop daar mijn belangrijkste spullen in. Ik trek snel nog een joggingsbroek aan en loop nog naar de woonkamer. "Zoals ik al zei ik ben weg. Kom niet achter me aan of bel me niet,vooral jij niet Melissa" zeg ik kwaad. Ik loop huilend over straat,geen idee waar ik naar toe moet...

-Melissa pov-

Wat heb ik gedaan?! Maissa is weg,door mij.... Waar naartoe? Geen idee. "Ik ga Maissa zoeken" zeg ik. "Nee je hebt haar toch gehoord?. Ze wil niet dat we achter haar aan komen en vooral jij niet" zegt pap. "HET IS GODVER JULLIE DOCHTER EN WAT DOEN JULLIE?! JULLIE BLIJVEN OP DE BANK ZITTEN,JULLIE DOEN GODVERDOMME HELEMAAL NIKS. JULLIE DENKEN ALLEEN MAAR AAN JULLIE ZEL EN LATEN ONS STIKKEN. DOOR JULLIE HEB IK RUZIE MET MAISSA,OMDAT IK NIKS MOCHT ZEGGEN. EN ZIEN JULLIE WAT ER NU GEBEURD. ZE IS WEG,WEG VAN MIJ,WEG VAN ONS. EN WE WETEN NIET WAAR NAAR TOE EN DAT IS JULLIE SCHULD!" Schreeuw ik. Ik laat mezelf langs de muur glijden. Een traan ontsnapt mijn ooghoek en ik doe geen enkele moeite om hem weg te vegen. Jaren lang ben ik sterk gebleven,jaren lang heb ik het verzwegen,jaren lang heb ik gelogen tegen mijn lieve zusje die nu weg is. Misschien weg voor even of voor altijd,we weten het niet....

-Maissa pov-

Ik loop maar wat rond te zwerven op straat. Nog steeds weet ik niet waar ik naar toe moet. Misschien kan ik naar Amber toe? Nee ik ben daar altijd als er iets is dus kan Melissa me gemakkelijk vinden. Ik kijk op mijn horloge 21:00.Ik kijk rond om te zien of er toevallig een taxi langs rijd,maar nee. Ik loop nog een paar straten verder en zie dan een taxi. Ik hou de taxi aan en stap in. "Naar het dichtstbijzijnde hotel alstublieft" zeg ik tegen de taxi-chauffeur. De man knikt en rijd naar het hotel. Na 20 minuten rijden komen we aan bij het hotel,ik stap uit en betaal de man. Ik loop het hotel binnen en loop naar de balie. "Hallo mevrouw,is er nog een hotelkamer vrij?" "Ik zal even voor u kijken" zegt de vrouw achter de balie. Ik knik en schenk haar een glimlach. "Kamer 398 is nog vrij" zegt ze. "Aan hoeveel nachten had u gedacht?" "2 Weken als dat kan". De vrouw achter de balie knikt en voert nog een paar dingen in,in de computer. "Hier zijn u sleutels en een fijn verblijf" zegt ze. "Bedankt". Ik loop naar de lift en klik op de lift deur,de deuren gaan open en ik stap en. Ik druk op verdieping 3 en de deuren van de lift sluiten. Ik zucht. Waarom is het zo gelopen? Waarom liegen ze tegen me? Beter gezecht,waarom liegt Melissa tegen me?. Voor ik mijn eigen vragen probeer te beantwoorden gaan de lift deuren open. Diep in verdachte verzonken loop ik met mijn hoofd naar beneden de lift uit. Waarom? Waarom? Waarom? Het blijft maar in mijn hoofd spoken. Nogmaals wil ik antwoord geven,maar dit keer bots ik tegen iemand aan. Zonder op te kijken zeg ik "Sorry" en loop dan weer verder. Ik voel zijn of haar ogen in mijn rug branden. Ik zoek 'mijn' hotelkamer op. Als ik die -Na een tijdje zoeken- heb gevonden pak ik mijn sporttas uit. Ik plaats mijn kleren in de kast,plaats mijn tandenborstel en tandpasta in de douche en ga dan op bed zitten. Ik pak mijn mobiel van het nachtkastje en zie 2 berichten,alle 2 van Melissa:

*Zusje,kom alsjeblieft thuis,ik mis je,wij missen je. Ik weet dat ik het tegen je had moeten zeggen,maar ik kon het niet,correctie ik mog het niet.
Pls antwoord xxMelis

*Reageer alsjeblieft,weet je nog toen we klein waren en hadden beloofd dat we elkaar nooit negeerde? En altijd de waarheid zouden vertellen?
Ik weet dat ik de tweede regel verbroken heb,maar ik heb er een reden voor,zelfs pap en mam. Ik mis je,misschien tot snel? Of tot nooit meer,maar bel me later als je wat bent afgekoeld oke? xx je Zus.

Ik zucht. Waarom is dit altijd zo lastig. Je zit midden in een ruzie en dan als iemand je een bericht stuurt wil je dat het gelijk weer goed is. Maar ik kan het Melissa niet vergeven,in ieder geval,niet nu.

Ik trek mijn joggingsbroek uit en vervang het in een kort zwart broekje met een adidas vest. Ik trek mijn Nike air max aan en besluit iets te gaan eten aangezien ik in het restaurant niet heb kunnen eten. Ik pak de sleutels van het hotelkamer en stap de lift in. Als de lift beneden is loop ik de lift uit. Ik loop wat door London. Ik loop een klein pizza restaurant in en bestel een pizza kaas tomaat. De ober komt het brengen en ik eet het snel op. Ik betaal en ga dan weer terug naar het hotel. Als ik in het hotelkamertje ben trek ik mijn pyjama aan,haal mijn make-up eraf en poets nog mijn tanden daarna spring in letterlijk het bed in en sluit mijn ogen. Als ik net bijna in slaap val maakt mijn telefoon een geluid. Ik pak gefrustreerd mijn telefoon en zie dat Melissa een tweet heeft geplaatst:

Als je een fout maakt,kan het moeilijk zijn het weer goed te maken.

Nu dit weer. Ik besluit er maar niet op in te gaan en vergrendel mijn mobiel. Dit keer zet ik hem op stil. Ik sluit mijn ogen en al snel val ik in slaap...

---------------------------------------------

Heeeii,dit was h1. We hopen dat jullie het leuk vinden. Als jullie misschien nog leuken ideeën hebben kun je dat gerust in de comments zeggen of stuur dan een prive bericht xx

Life Changing Ft. One DirectionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu