İnadına Aşk

Belkide iyi biridir..

Kaiden beni bırakmasını istedim ama sesini bile çıkarmadan yoluna devam etti. Beni siyah son model  bir arabaya bindirdi. Sanırım onun arabasıydı, direksiyonun başına geçti ve

- evine mi gitmek istersin hastaneye mi?

Dedi.

Beni indir desemde indirmeyeceği için;

-Ev.

Diye ceveap verdim.

Evimin nerde olduğunu  sordu adresi verdikten sonra yola koyulduk.
Yine sessizlik oluşmuştu.
Bu sefer,

- sana bir teşekkür borçluyum.

Diyerek sessizliği ben bozdum.

- Evet. Seni o pislikten kurtardım.

Dedi.

-Borcumu nasıl ödeyebilirim?

Diye sordum.

-Hmm. Bir düşüneyim.

Dedi ve birkaç dakika sonra ;

-Buldum.

Dedi.

-Neyi buldun?

Dedim.

- borcunu nasıl ödeyeciğini.

Dedi.gülümseyerek.

-Nasıl?

Dedim, acaba ne diyecekti diye düşünürken;

- akşam için bir partiye çağırıldım, ama kavalyem yok. benim kavalyem olarak borcunu ödeyebilirsin.

Dedi.

-Olmaz. Hem bileğim..

Derken sözümü kesti ve

- Borcunu ödemek istiyor musun?

Dedi.

- Evet, ama

-Aması maması yok akşam dokuz da seni alırım.Güzel giyin.

Dedi. Ben bunların çok saçma olduğunu düşünürken Kai;

-Geldik.

Dedi ve arabadan inmemi işaret etti.

Arabadan indim  ve eve yöneldim zar zor yürüyordum .
Ceketimin cebinden anahtarlarımı çıkardım ve kapıyı açtım.
Içeriye girdim annem bugün izinliydi. İzinli olduğu içeriye girer girmez belli oluyordu içerisi çok güzel yemek kokuyordu.
Anneme ayağımın burkulduğunu belli etmemek için düzgün yürümeye çalışyordum.

Annem;

-Okul nasıldı?

diye sordu.

Hiç birşey söylemeden anlamsız bir yüz ifadesi ile sadece anneme baktım.

Annem ise buna karşılık;

- Merak etme yakında bu okula da alışırsın.

Diyerek gülümsedi.

Duşa gireceğimi söyleyerek odama çıktım.
Banyoya girdim ve güzel bir duş aldım havluya sarılıp odama gittim bileğim biraz şişmişti ama ilk baştaki kadar ağrımıyordu.
Off ne yapacaktım partiye falan gitmek istemiyordum sadece uyumak istiyordum. saat 18:30 du üzerime siyah bir t-shirt ve altına düz siyah bir tayt giyinip aşağı indim Annemle beraber sofrayı hazırlamaya başladık ki kapı çaldı, babam olmalıydı.

- Ben  bakarım.

Deyip. Kapıya yöneldim.
Kapıyı açtım. Evet babamdı.

-Hoşgeldin baba.