Dangerous Section

Chapter 1

Megan's P.O.V

"Megan come here your Dad will tell you something!!!"

Rinig kong sigaw ni mommy mula sa kusina.

"What is it Mom?" tanong ko habang nagtataka ang mukha kong bakit nila ako tinawag.

"You're about to transfer scholl to Hell University." my dad said

"And sa ayaw at sa gusto mo wala ka ng magagawa because we transferred tou there immediately." my mother said while smiling

"But mo----" aangal pa sana ako ng pinutol ni daddy ang sasabihin ko ng bigla siyang nagsalita

"No more buts sweetie." sabi niya gamit ang napakalamig niyang boses.

Wala akong nagawa dahil takot ako kay daddy lalo na kung gagamitin niya ang napakalamig niyang boses.

"don't worry sweetie, you don't have to worry about your expenses anymore because we already paid all the bills." sabi naman ni mommy na nakangiti parin

Yan yung pinakaayaw ko sainyo mom.....

Lagi niyong kunokontrol ang buhay ko, para naman akong walang kalayaan neto, ginawa niyo kong aso, naging sunod sunoran ako sa lahat nang gusto niyo pero pano naman ang kasiyahan ko kong lagi niyong kinokontrol ang buhay ko?....

"And lastly Daddy and I we will take care of all your needs." dagdag pa niya

Tumango nalang ako dahil baka kung ano pa ang masabi ko.

Ayaw ko rin naman silang suwayin dahil nererespeto ko sila.

"You can stay there temporarily because you can't come home because it's in the rules of their school, Don't worry because there's a dorm there so pack your things so you don't have to bothwr packing your things tommorow."

"Yes dad----" Sasagot na sana ako ng maalala ang sinabi niya

"Wait what?!!! Bukas agad?!!!" sabi ko habang tinignan si mommy na nag iwas lang nang tingin dahil alam niyang wala rin naman akong magagawa kapag si daddy na ang nag sabi.

"Yes, and you can't do anything." sabi ni daddy habang matalim akong tinignan na para bang may kasalanan akong ginawa

"But dad----"

"No more buts sweetie and go pack your things now!!!"

Wala akong magagawa dahil takot rin si mommy kay daddy.

Kaya umakyat ako sa hagdan papuntang kwarto na para bang nalantang gulay.

Pag pasok ko sa kwarto ay dali-dali kong nilock ang pinto.

Napaupo nalang ako habang umiiyak.

"H-hindi ko kayang i-iwan ang mga kaibigan k-ko dahil sila l-lang ang naging t-tapat at naging t-totoo sakin noong u-unang pasok ko palang sa p-paaralang yun." sabi ng aking isipan

Pero alam ko namang wala talaga akong magagawa kaya nag impake nalang ako habang pinapahiran yung luhang pumapatak galing sa mata ko.

Sorry Trish, Jane, Van, kung di ko matutupad ang pangako natin sa isa't isa.

Pagkatapos kong mag impake ng mga gamit ko umupo ako sa kama habang inaalala ang mga masasaya naming mga ala-ala kasama ang mga kaibigan ko.

"Megan beshyyyyyyy!!! Come here hehe." natatawa akong lumapit kay Jane.

"napaka kulit mo talaga hahahahaha!!!" tawang tawa kong sabi habang kinukorot ang pisnge niyang namumula

Naiiyak naman ito na parang batang inagawan nang lollipop dahil sa itsura niya hahahaha