"ဂျန်းနီအလုပ်ရသွားပါပြီ"
လီဆာ,စီစီကို လင်းပဲတာ၀န်ယူလိုက်ပါ
လင်း,ဟုတ်ကဲ့ဘော့စ် အားနာပါတယ်နော်စီစီ
စီစီ,ရပါတယ်ရှင့် အလုပ်ရရင်ပဲရပါပြီ
လီဆာ,သမီးနာမည်က ဂျိမ်းစဘွန်းနော်
ဂျန်းနီ,ဂျန်းနီရူဘီဂျိန်းပါဆို
လင်း,သမီးကဦးတို့ထက်၁၇နှစ်တောင်ငယ်တယ်
ဂျန်းနီ,ဂျန်းနီပဲခေါ်ပါ ဒါနဲ့ဟိုလေ
သူဌေးလာလီဆာကို ဦးလို့ခေါ်ရမှာလား
အန်တီလို့ခေါ်ရမလားဟင်လင်း,ဦး လို့ခေါ်ချင်ခေါ်လိုက်ပေါ့
ဂျန်းနီ,မခေါ်ချင်ပါဖူး မိန်းကလေးဆိုတော့အန်တီပေါ့နော်
လင်း,အေး အန်တီလား ဦးလား နောက်မှသိမယ်
လီဆာ,ကဲပါ လင်း သွားသဘော်ထွက်ဖို့ပြောလိုက်တော့ ငါ့အလုပ်နောက်ကျမယ်
လင်း,ဟုတ်ကဲ့ဘော့စ်
လင်း ထွက်သွားတော့ ဂျန်းနီက လီဆာ့ဝှီးချဲကိုတွန်းပေးပြီ လီဆာပြတဲ့အခန်းကိုလာခဲ့ကြတယ်
လီဆာ,ကို့အခန်းမှာပဲ ဂျန်းနီကနေပေးပါ ပစ္စည်းတေချပြီး အနားယူနိုင်ပါတယ်
ဂျန်းနီ,ဟုတ်
ဂျန်းနီက အခန်းကိုစပ်စုနေလေရဲ့
လီဆာ,ကိုခရီးထွက်တိုင်း ဒီအခန်းကိုသုံးတယ်
ဂျန်းနီ,အော် အဲ့တာကြောင့်ပစ္စည်းတေရှိနေတာကို
လီဆာ,ကို့ကို ကုတင်ပေါ်ရွှေ့ပေးပါ ဂျန်းနီ
ဂျန်းနီ,ဟုတ်
ဂျန်းနီ လီဆာကိုရှိသမျှအားနဲ့မပြီး
ကုတင်ပေါ်တင်ပေးတယ်"လီဆာ့ရဲ့အနံ့လေးကထုံစွဲနေတာပဲ"
"သူသုံးထားတဲ့ရေမွှေးအနံ့ကြောင့်လား"ဂျန်းနီ လီဆာနဲ့မျက်လုံးချင်းဆုံခဲ့တယ်
"ကျွန်မ ရှင့်မျက်၀န်းတေထဲမှာမာရသွန်ပြေးမိသွားတယ်" ရှင့်ဆီကအကြည့်မခွာချင်သလိုမျိုး"
ဂျန်းနီရဲ့နှလုံးခုန်သံက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့"
လီဆာ,ရပြီလေဂျန်းနီ ကို့ကိုအဲ့လိုစိုက်ကြည့်ပြီးစောင့်ကြည့်ပေးစရာမလိုပါဖူးကွ