Bu gün Trenle Busan'a gidecektik . Yani kardeşimle o daha 6 yaşında çok şeker bir kardeşim var . İsmi Mina . Bir de Babam var . Annemi kardeşim doğarken kaybettik . Babamla çok görüşmüyoruz . Bazen telefonla konuşuyoruz kendisi bir iş adamı annemi kaybettikten sonra kendisini işine adadı . Neyse . Ben Jennie 22 yaşındayım .
"Abla ben hazırım en sevdiyim oyuncaklarımı kıyafetlerimi aydım "
Bazen yanlış konuşa biliyor . O şirince gülümsediğinde bende gülümsedim . "Hadi ablacım çıkıyoruz "
Şirin yanaklarını sıktım ve dedim "Arabada arka tarafta oturacaksın ona göre " . Gülümsemesi soldu "Ama abyaaa"
"Ablası abyası yok hadi kalk"
Valizleri aldım ve arabaya yerleştirdim . O arkaya oturdu ben de sürücü koltuğuna .
~
"Geldikk"
Arabadan indikten sonra trene doğru ilerledik içeri girdiğimizde trenin gitmesine 10 dakika kalmıştı . Gülümseyip Minayla koltuklarımıza geçtik . Oturdu ve elini Winx şekilli çantasına atıp telefonunu çıkardı . Genellikle telefon vermem ama sıkılmasın diye izin verdim . Ve 10 dakika sonra tren harakete keçti . İlerlediğimizi hissede biliyordum . Minaysa telefona dalmıştı ahh bu küçük çocuklar .
Ben Minaya taraf döndüm " Ben uyuyorum bir yere gitme . Acil bir işin çıkarsa beni uyandır ." Kafasını kaldırmadan onaylayan mırıltılar çıkardı . Bense onu sarstım "Duydun mu ?!" Bana bakıp "evet abla dedi "
Bense kedimi uykunun kollarına bıraktım .
Mina'dan .
Ablam uyumuştu benim birden çişim geldi . Ablamı bir az sarstım ama uyanmadı . Bende ayağa kalktım ve kendim bulmaya karar verdim . Bir az gezdikten sonra kaybolduğumu fark ettim . Sağa sola baktım ama kimsecikler yoktu birden belimde el hissedince arkamı döndüm . Bir abiydi bana bakıp gülümsedi " Annen baban nerde senin ? İsmin ne ? " .
Ona korkak gözlerle bakıyodum " buyaya abyamla geldim ama galiba kayboldum . İsmim Mina ."
Dizlerini kırdı ve benim boyuma geldi " tamam Mina koltuk numaranız kaçtı ? "
İyiki koltuk numarasına bakmışım . " Galiba 5" birden aklıma bir şey geldi ve ona döndüm " abyam bana yabancılayla konuşmam gerektiğini söylemişti " .
Komik birşey söylemişim gibi güldü " merak etme seni ablana götürücem"
Gülümseyip tamam dedim . . . Ama önce altıma işememden kurtulmam lazımdı . . .
Jennie'den
Uyandığımda Mina yanımda yoktu yarım saattir deliriyordum . Birden yakışıklı bil çocukla el ele buraya geldiklerini gördüm .
Oraya koşup Minaya sarıldım . Ona bir şey olsa yaşayamazdım . Biden onu kendimden ayırıp kızqınca konuşmaya başladım . "Sana kaç defa söyledim . İşin çıkarsa beni uyandır diye . "
Yanındaki çocuk bana bakarak konuştu " Merak etmeyin o iyi ." Sonraysa Minaya dönüp konuştu ." Bir daha böyle birşey olmayacak değilmi Mina?"
Mina Tatlıca gülümseyip hayır dedi .
Çocuğa dönüp konuştum " Çok teşekkür ederim . Bu arada isminiz neydi ? "
Çok güzel bir kare gülümsemesi vardı . "İsmim Taehyung kısaca V diye bilirsiniz "
Bende gülümsedim " bende Jennie memnun oldum "
"Bende memnun oldum . Bu arada bende sizin arkanızda oturuyorum . " Dedi ve geçip bizim arkamızda ki koltuğa oturdu . Bizde yerimize geçip oturduk .
Gözlerimi kapattım ve onu düşündüm . Çok yakışıklı iyi kalpli güzel gözlü biriydi . Neyse birden küçük televizyondan ses geldi herkes oraya baktı .
Son dakika gelişmesi Busanda garip yaratıklar yaranmaya başladı ve bu yaratıklar gittikçe çoğalıyor . Polisler olaya müdahale etmeye çalışıyor . Bu durumda evlerinizden çıkmamanız tavsiye olunur .
Birden arkadan biri sunucunun üzerine atladı ağzı kan içindeydi iğrenç bir görünüme sahipti . Herkes bağırmaya başladı .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Trendekiler ise aralarında korku dolu gözlerle konuşuyordular . Ama Mina kendi halinde uyuyordu . Arkamı dönüp Tae'ye baktım o da bana bakıyordu . Sanki gözlerimdeki enlişeyi görüp konuştu "Merak etme bize bir şey olmayacak . Minaya da . . . "
Sözü yarım kaldı çünki kapalı kapının arkasından bağırma sesleri geliyordu .
