The Good Hacker

Rozdział III

  Po 5 minutach dalszej jazdy Paxton dojechał do owej kawiarenki, miała ładny designe, taki w stylu lat 80, odrazu spodobała się Paxtonowi. Zsiadł więc z roweru i zmierzył w kierunku wejścia, a gdy już miał łapać za klamkę ponownie poczuł wibracje telefonu, który znajdował się w kieszeni. Dostał on SMS'a o treści "Nie". Paxton z jednej strony był zaskoczony i zmieszany oraz odczuwał niepokój, ale z drugiej strony myślał, że może to po prostu głupi żart, więc zaśmiał się pod nosem i pociągnął za klamkę ale wtedy przyszedł kolejny SMS, "STOP" - to była treść kolejnej wiadomości. W tym momencie Paxton miał totalny mętlik w głowie, chciał odpowiedzieć na te wiadomości, lecz możliwość odpowiedzi była zablokowana. Paxton stał tak w bezruchu i zastanawiał się co zrobić, wtem przyszła kolejna kolejna, już trzecia wiadomość o treści "Uciekaj, zaufaj mi, jestem twoim przyjacielem, nie wrogiem". Nasz wielbiciel kawy stwierdził wtedy, że kawa poczeka, a skoro ktoś zna jego numer telefonu i potrafił zablokować dostęp do odpowiedzi, chyba warto się go posłuchać. Zmieszany już totalnie Paxton wsiadł spowrotem na rower i odjechał w stronę domu. Po drodze spotkał jeszcze Sarę, która zaczepiła go, bo akurat rozwieszała wtedy pranie i go zauważyła.
- No i jak ta kawa? - spytała Sara.
- Emm... to skomplikowane, nie wiem jak ci to powiedzieć... - zaczął mieszać się Paxton.
- To może po prostu opisz to swoimi słowami? Postaram się zrozumieć. - przerwała.
- Prosto z mostu, dostałem SMS'y od "?", tak dosłownie od znaku zapytania, tak był nazwany o treściach "Nie", "STOP" oraz "Uciekaj, zaufaj mi, jestem twoim przyjacielem, nie wrogiem", dodatkowo nie mogłem mu odpowiedzieć, po prostu miałem zablokowaną tą możliwość no to stwierdziłem, że skoro chłop potrafi takie rzeczy to się go posłucham, przecież kawa nie ucieknie, co nie?
Odpowiedzi nie usłyszał bo Sara stała jak wryta z oczami jak 5zł i rozdziawionymi szeroko ustami.
- No, tak myślałem. - stwierdził Paxton i ruszył dalej.