Erroneous Love

5

Disclaimer: This is a words of fiction. Names, Characters, Businesses, places, events, locales and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events are purely coincidental.

Read at your own risks.

_________________________________________________________________________________

"VENICE!"

Kitang kita ko ang gulat sa mga mata ng mga kaibigan ko habang nakatingin sa likod ko.

"Ms. Ventura!"
Sigaw ulit ng kung sino man ang nasa likod ko.

Dahan dahan akong lumingon at nakita kong may isang matangkad na pigura ng lalake na naka office attire pa surrounded with 4 masculine bodyguards and at the back of him is a black Lamborghini. Hindi ko alam kung anong klaseng Lamborghini basta Lamborghini.

"Y--yes?"
Biglang nanigas ako sa kinakatayuan at nanuyo ang lalamunan ko, sino naman kaya toh bakit parang galit na galit sa akin ang hot.

He slowly walk towards me and it looks like he's having his own runway, for the way he walks and the way his hair and face become so majestic in my eyes, he suddenly grab me by my wrist and before I could even react he already pushed me inside his car.

I saw his bodyguards hurriedly ran towards a different car at the back, and my friends are going crazy while trying to open the car doors.

"Hey!"
Shuta ngayun pa nag hey nakapasok nasa kotse at umaandar na.

"Shut up."
Why is his voice is so low and husky, it kinda send shivers to my stomach. Watdahek!

"Hey don't shut up shut up me, stop the car! What are you doing?!"
I shouted at his face, his handsome looking face.

Tinapunan niya lang ako ng tingin at ulit nagfocus sa pagmamaneho na para bang walang nangyari.

"Hey manong driver, I don't know why you kidnapped me but I don't have money!"
Sigaw ko ulit at triny na hampasin ang manibela pero agad niyang na tapalan ang kamay ko at patapon na binitawan.

Ano bang nangyayari? Litong lito ako bakit bigla nalang akong nandito? Kanina tumatawa pa ako bakit ngayun nasa isang Lamborghini na ako kasama tong walang modong gwapo nato ugh! Napasabunot ako sa ulo at triny na kunin ang cellphone ko pero napanganga nalang ako sa pagkadismaya nang wala napala sa akin ang tote bag ko!

"Grrr! Ano bah! pakiusap Itigil motoh kung ayaw mong ipablutter kita! Sabing wala kang mahihita sa akin!"
Papikit kong sigaw at bigla namang prumeno ang kotse at nasungangal pa ang mukha ko sa counter ng sasakyan.

"Yah! Argh ang sakit ng mukha ko huhuhu."
Mangiyak ngiyak ako na hinihimas ang mukha ko.

"Let me see."
Hinawakan niya ang dalawa kong kamay at tinanggal sa pagkakatakip sa mukha ko,feeling ko nagkapasa ako.

"I'm sorry I am really sorry."
Mahinahon niyang sabi sa akin habang sinisipat ang buo kong mukha.

Kitang kita ko sa mga mata niya ang pag aalala habang nakakunot pa ang noo niya. Titig na titig ako sa kanya at ngayon ko lang napansin ang mala asol niyang mga mata, ang makinis niyang balat at ang mabango niyang hininga, bakit parang nag iba bigla ang awra niya mula sa mala sophisticated kanina ngayon naging mukha siyang tuta, pero yung mamahaling tuta ha yung cute hehe.

Nanatili siyang nakatingin sa mukha ko at sa sobrang lapit ng mukha niya sa mukha ko hindi na tuloy ako makahinga at parang nanigas ako sa aking kinauupuan.

"Ehem uhm ehem."
agad naman siyang lumayo sa akin at umayos ng upo.

"You're so noisy, you deserve that."
Maagap niyang salita at agad na pinaandar ulit ang sasakyan.