Unicode
လေပူချက်မှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး ကောင်းကင်ကြီးအားမော့ကြည့်လိုက်ခြင်း။ ပျော်သင့်တာမဟုတ်ဘူးလား
ဘာလို့စိတ်တွေလေးလံနေရတာလည်း...
မနက်အစောကြီးထပြီးလေဆိပ်ကို၆နာရီမထိုးခင်သွားရသည်..ဒီနေ့ kookieဟန်ဂူးကိုပြန်ရောက်မည်
တဲ့လေ၊ ပျော်နေတဲ့စိတ်ထဲလေးလံမှုတွေကပ်ပါလာသည်။
ဆိုက်ရောက်မဲ့လေယာဥ်ကိုနာရီတစ်ကြည့်ကြည့်နဲ့မျှော်ရသည်။ နောက်တော့kookieလေးကိုသယ်
လာတဲ့လေယာဥ်ဆိုက်ရောက်ပြီ...
kookieကိုမျှော်ရင်း ဟိုငေးဒီငေးလုပ်နေလိုက်သည်။ လူအများကထွက်လာပြီ ဖြစ်တာကြောင့် လေဆိပ်ရဲ့ လူစောင့်တဲ့နေရာမှာ သွားစောင့်နေလိုက်သည်..ဟောထွက်လာပါပြီ ဘောင်းဘီအပွ အိကျီ
အပွကြီးကို ဦးထုတ်အနက်ရောင်နှင့် သူ့အိကျီတွေကြား သူ့ဟာသူမြုတ်နေလေရဲ့
"ရား ကမ်ဟွာယောင်း!!"
ဟုဆိုကာ ပြေးလာတာများ အလင်းလို..လူ နားလည်းရောက်ရော အမောတကောနဲ့လက်ထဲက
Banana milkဗူးကြီးကိုမော့နေသေးတာ..
"ဖြေးဖြေးလာလည်းရတာဘဲ kookieရယ်..
ချွေးတွေထွက်ကုန်တော့မှာ"
"နင်ကလည်း အခုမှတွေတာကို ဆူဖို့ကြီးဘဲ"
ထို့နောက် မျက်နှာကဇီးသီးခြောက်လို..နှုတ်ခမ်းက
လည်း ဘဲနှုတ်ခမ်းကြလို့
"Kookieနင် ဟိုမှာကျောင်းသွားတတ်တာဘယ်လိုလည်း.."
"အင်းး သာမန်ပါဘဲ အနည်းနဲ့အများတော့ပင်ပန်းတာပေါ့"
"အင်းပါ သွားရအောင် ငါ့တို့kookieကိုမုန့်ဝယ်
ကျွေးမယ်"
မုန့်ဆိုင်ကိုရောက်တော့ နှစ်ယောက်သားရေခဲမုန့်စား
ရင်း ဟိုပြောဒီပြောနှင့် kookieလည်း အဆင်ပြေပြေပြန်ရောက်ရဲ့သားနဲ့ ဘာလိုစိတ်တွေ လေးလံနေမှန်မသိတော့ သက်ပြင်းကိုဘဲ ခနခနချနေမိသည်။
Kookieရဲ့ခနအချိန်ဖြုန်း လိုက်ပြီးညနေ တတ်ရမဲ့ပွဲအတွက် အိမ်ပြန်ပြီး ပြင်ဆင်ရသည်။
အရင်လိုအိမ်ကြီးကလည်းခြောက်ကပ်မနေတော့
Hueningလေးနဲ့တူတူဝယ်ထားတဲ့ ခွေးလေးချီကို
လည်းရှိတာမို့ ပျငိးစရာလည်းကောင်းမနေတော့ဘူး
လေ
YOU ARE READING
YourS🔆|| JIMIN×OC ||✅
FanfictionUni အတိတ်ကဖြစ်ခဲ့သမျှအားလုံးကိုအတိတ်မှာထားခဲ့ပါလား..ငါအရင်ကဖြစ်ခဲ့တာတွေကြောင့်ထပ်မနာကျင်ချင်တော့ဘူး မေ့လိုက်ပါတော့ ဖြစ်ပြီခဲ့ပြီဘဲ ဘာတတ်နိုင်အုံးမှာလည်း ZG အတိတ္ကျဖစ္ခဲ့သမွ်အားလုံးကိုအတိတ္မွာထားခဲ့ပါလား..ငါအရင္ကျဖစ္ခဲ့တာေတြေၾကာင့္ထပ္မနာက်င္ခ်င္ေတာ့...
