සිහිනෙන් නෙත් අතර
වචනෙන් කන් පෙති අතර
රුවින් නෙත් අතර
සැරිසරා මා අඩවන් කොට
ඔබේ සුවද රැදි මතක අතරට
දෙතොල්වල රස එක්කරන්නට
අතින් අල්ලා පාලු පාරක
ඉගි බිගියෙන් දිව ඇවිදින්නට
සද පෙම් කලත් ඉරට
ඉර පෙම් කලත් සදට
ක්ශිතිජ මායිමෙන් වෙන්වූ
ඒ ආදර වියරුව
සිත්තම් කලේ තවෙකෙක්
කිසිත් නොදැන
සද ඉරට හිමි වුනත් අහිමි බව
ලා පින්න වැටෙනකොට- රෑට
හිතුවාද ඒ සදේ දුක් අදෝනාව බව
ඉවසුම් නොමැති හිරු උබ
වියරුවෙන්ද පිච්චුවේ
උබේ ආලේ උබෙන් උදුරා දැමූවාට
සමාවෙයන් හද
උබේ දුක නිවන්න බැරි උනා මට
වියරුවෙන් දුන්නාට අග්නි උන්ට
දන්නවා ද උබ
වැඩියෙන්ම
තප්පරෙන් තප්පරේ
වැඩියෙන්ම පිච්චුනේ මන් බව 😈
YOU ARE READING
CRAZY AND PATIENCE
PoetryJUST MY THOUGHTS when i am over think and some kind of fire is heating on the bottom of my heart