HATE me now, LOVE me tomorrow

chapter 1

''ma'am you have a phone call it's in line 3'' my secretary inform me as soon as i entered my office, kakagaling ko lang kasi sa isang luncheon meeting with one of our clients, and being one of the bosses kailangan kong umatend na inabot na ng alas 4 natapos dahil sa dami ng mga changes na kinailangan ayusin, at bilang isang arkitekto na sya ring nag design ng hotel na ipinapatayo ng kliyente ay obligado kong ipaintindi na hindi lahat ng nais nitong ipabago ay magagawa lang sa isang iglap kaya nagkaroon pa ng kaunting diskusyunan about that at mabuti na lang at mukhang naintindihan din ni Mr. Tan kaya naan kaunti na lang ang gagawing changes sa design and structure ng hotel, kaya naman i feel so much exhausted dahil nangarag ang utak ko kaka isplika sa instik nayun.

i'm the senior department head ng architectural department sa kumpanya ng best friend ni dad, si daddy Diego Monte verde, which is now my father in law

''thank you emily, you may take your rest early ako nang bahala dito tutal malapit na din naman ang out mo'' habang umuupo sa swivelchair,

''thank you po ma'am, i'll go ahead'' paalam nito bago isinara ang pintuan, napabuntong hiinga na lang ako bago ko dinampot ang line 3, i already knew kung sino ang nasa linya without even asking kung sino, dahil iisa lang naman ang tumatawag sa akin sa opisina at sa line 3 tumatawag, it's no other than my husband, panigurado may mali na naman akong nagawa kaya ito tumawag, lagi namang ganito eh ano pa bang bago

muli akong huminga ng malalim bago ko sinagot ang tawag

''hel--'' but before i even finished my words ay ang galit nitong bulyaw ang sumalubong sa akin,

''where the hell did you go!, kanina pako tumatawa sayo sa phone mo pero hindi mo sinasagot! nakipag landian ka nanaman ba sa labas ha!'' yan agad ang salubong ng aking napaka mapagmahal na asawa ( not the sarcasm )

i tried to calm myself fiest bago ko sinagot ang mga tanong nito, if kung nagtatanong ba talaga ito other than nanghuhusga na naman sa kung anong nais nitong isipin

''hello there babe, i was out with a client for a meeting i left my phone here in the office kanina dahil nagmamadali ako, pasensya na--'' but again before i can finish my explanation ay nasupalpal na naman ako ng magaling kong asawa

''naiwan o sadyang iniwan mo para hindi kita maistorbo at ang lalake mo, malandi ka talaga! you never changed!'' i heard him say with a harsh tone, alam ko na namumula na ito sa galit sa akin, whats new diba lagi na lang ganito wala namang ipinagbago kahit anong gawin kog paliwanag he will never isten to me,

''oh hindi ka na nakasagot dahil tama ako,'' muli nitong bulyaw sa akin sa telepono, napapikit na lang ako ng mariin at huminga ng malalim, at hinayaan ko na lang na magsalita ito ng magsalita, masyado nakong pagod sa trabaho para magpaliwanag pa sa kanya kung hindi naman ito nakikinig.

habang patuloy ito sa pagsasalita hindi kona napigilan ang mga luhang kumawala sa mga mata ko, my husband the great DREIGAN SAMUEL MONTE VERDE will never ever treat me as his wife dahil alam kong sa simula pa lang ng lahat ay mali na,

ang kasal namin ay isang malaking pagkakamali, dahil sa una pa lang ay hindi naman sya sa akin,

yes youre right kung anuman ang nasa isip nyo, this goddamn marriege is a big mistake, oo na masama na ako dahil inagaw ko sya sa totoong mahal nya at ang masakit its my sister

if only he wold know the truth, all the fucking truth about what really happened that day di sana o baka hindi ganito ang ag trato nito sa akin.

''FUCK! are you even listening to me ADREANNA DE VERA!'' bulyaw nito na nakapagpabalik sa akin mula sa malalim na pag iisip, he never call my name with his surename dahil sabi nito i dont deserved his name.