Ben (EFULİM) Nefes Al 23 yaşındayım Karadeniz 'li bir ailenin biricik kızı 2 abim ve bir tane ikiz kardeşim var . İkizimin adı Ali Asaf , abilerim Alihan ve Ali Emre ... Ahh bu arada babamın Ali ismine takıntısı var , hatta annem engellemeseymiş benim adımı da Aliye koyacakmış.. Yani son anda yırttım.... Babamın bu takıntısı ise dedemin Kore savaşında şehit olması . Babam Cihan annem ise Çiçek ve yuvamızın sultanı Pembe babannem . Çok güzel bir aileyiz babam çiftçi annem ise ev hanımı... Abim Alihan doktor diğer abim Emre ve ikizim Asaf ise polis . Ben ise tarih okuyorum bu sene son senem , annemin geçirdiği kaza yüzünden bir yıl okumayıp anneme bakmıştım. Şimdi ise eğitimimi tamamlayıp ailemin yanına donmeyi planlıyordum... Acaba ailemin yanına gidebilecekmiydim ...
****
Üniversitelerin kapanmasına 1 ay kalmıştı ben ise son sınavlar için ondan oraya koşturuyordum. Sınavdan sınava giriyordum . Akşam vakti üniversiteden çıkmış evime gitmek için taksi bekliyordum, taksilerin hepsi yağan yağmur yüzünden dolu geçiyordu... En sonunda gelen bir taksiye binip Sarıyer deki evimin adresini tarif ettim ...Yol devam ederken elimdeki notlarımı inceliyordum o arada üzerimdeki bakışları hissedince taksiciye döndüm arsızca beni süzüyordu... Bakışlarından rahatsız olup etrafıma baktığımda başka biryere gittiğimizi farkettim...
- Nereye götürüyorsun beni , bu yol evime gitmiyor...
!- Sus güzelim ,seninle biraz eğlenelim...
- Ne diyorsun be sen ... Indir beni ...
Deyip beni indirsin diye adama elimdeki çantamla vurmaya çalıştım...
!- Dur bak elimden bir kaza çıkacak ...
Demek için bana döndüğü sırada yağmur yüzünden kayganlaşan yolda arabanın tekerleri kaymasıyla ilerideki ağaca çarpmıştı arabayı... Bir süre sonra kendime gelince adamın bayıldığını farkedince eşyalarımı alıp arabadan çıktım... Biraz yürümeye başlamıştım ki arabadan çıkıp bana doğru sarsak adımlarla gelen adamı görünce koşmaya başladım, o da arkamdan geliyordu ...
!- Kaçma lan kahpe ...
Diye bağırıp peşimden geliyordu ,ondan saklanmak için ilerideki ormana girdim. O pislik ise hâlâ peşimden geliyordu... Kaza yüzünden hem başım ağrıyordu hem de görüş açım iyice azalmıştı , ne nereye gittiğimi görüyor ne de ne yapacağımı düşünüyordum... O anlarda ne oldu bilmiyorum tek hissettiğim boşluğa düşüşümdü gerisi ise kararlık...