De ontmoeting met carnaval.

13 0 0
                                    

Ik sta bij de rekken te wachten waar je je jas kan afgeven. Na lang slenteren door de stad zijn ik en Mandy toch maar besloten bij een tent naar binnen te gaan. Gelukkig hadden we wat vrienden van ons al gezien. Ze kwamen binnen lopen met twee knappe jongens. Een daarvan ken ik. Martijn. Zijn vriend kende ik niet. We waren van plan om maar naar hun te gaan.
Toen we aan de andere kant van de tent waren, waar hun zaten, waren ze weg. Bij de ingang zagen we Giovanni staan, een jongen waar Mandy mee appte. Hij was al van plan om haar te fixen zei hij. Ik en Mandy lachten toen we hem zagen. We liepen er maar op af. We begroetten hem en zagen nog wat andere mensen erbij staan. Dat bleken Tommy, Bas, Mitchell en Gijs te zijn. Gijs, mijn Gijs ja. Ook waren we wat meiden mee, waaronder Esther. Ik en Esther hadden wat gepraat, aangezien Mandy het wel gezellig had met Giovanni.
Met de hele stoet liepen we naar buiten. Nergens konden we binnen. Overal hielden ze ons tegen.
Ik had het in die tijd wel leuk met Mitchell. Het was koud, en we konden nergens heen. Op een pleintje was een Indonesisch restaurant. Daarvoor zijn we op een bankje gaan zitten. We hebben elkaar warm proberen te houden maar het hielp niet echt. Iedereen probeerden wat peuken te draaien voor Bas, maar met verkleumde handen lukt dat niet.
We zaten daar, helemaal alleen. Elkaar beetje aan het aanstaren. Tot ik oogcontact maakte met Gijs. We glimlachten naar elkaar maar we zaten te ver van elkaar af.
Om 12 uur wilde de vrouw waar het restaurant van was sluiten. We slenterden weer door de stad. Over de markt. Maar liepen al gauw weer terug. Soms werd er naar je geroepen of plastic bekertjes waar bier in zat naar je toe gegooid. Ik heb mijn ex ook nog gezien. Zoals altijd ladderzat.
Om half 1 was er niks meer te doen voor ons, jammer genoeg. We zijn naar huis gegaan. Mandy stuurde het nummer van Giovanni waaraan ik alle nummers van iedereen vroeg. Er werd een groep gemaakt waarin we het hadden over de volgende dag. We zouden naar een café gaan in een dorp verderop.
Mijn gedachtes lagen alleen bij Gijs. Als ik hem maar zou zien.

Sinds 28-02-2015Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu