CHAPTER 11
PART OF HEALING IS TELLING YOUR STORY TO SOMEONE YOU TRUST. Nakaukilkil sa isip ni Berry
ang sinabing iyon ni Dr. Jacobe ng bisitahin siya nito kaninang hapon para sa check up niya.
My story... her story is full of pain. No one in the world can bear to hear the suffering she'd been through.
And she doesn't want to burden anyone with her hellish life story.
But would it really help to tell her story? If it can...who would hear her?
Cadmus?
Bumuntong-hininga siya saka napatitig sa pulsohan niya. Puno iyon ng pilat dahil sa paghiwa niya sa sarili.
And as she looked at her wrist, she still craves pain. She still wants it. Pero mas nangingibabaw ang
kagustuhan niyang hindi ma disappoint sa kaniya si Cadmus.
Binitiwan niya ang hawak na kutsilyo saka ibinalik iyon sa pinagkunan niya. Pagkatapos ay huminga siya ng
malalim at umalis sa kusina.
www.ebook-converter
Nang makaakyat siya sa ikalawang palapag, dumeretso siya sa rooftop para magpahangin. Umupo siya sa
duyan at humugot ng malalim na hininga.
The night is so silent and the wind is cold. And she likes it. Dalawang taon na rin mula ng maging malaya
siya sa mga nagmalupit sa kaniya pero ngayon lang niya naramdaman ang tunay na paglaya.
She hoped that this freedom will continue and will not destroy every piece of her.
Hopefully.
Natigilan siya sa pag-iisip ng marinig ang pagbukas ng pinto ng rooftop. Nang bumaling siya doon, nakita
niyang pumasok si Cadmus.
Kaagad siyang napanatag ng makita ang lalaki. "Cadmus..." tawag niya rito.
He smiled at her and walk towards her. "Hello there. Can't sleep?"
Wattpad Converter de
Umiling siya. "I, ahm, I woke up from a nightmare and ahm..." tumikhim siya, "I, w-went to the kitchen to
look for a knife."
His eyes automatically move to her wrist. And he looks relieved when he didn't see a cut.
Lihim siyang napangiti. I'm relieved that I didn't cut myself. Ayaw niyang pag-alalahanin si Cadmus
masyado na siyang mangyayari kapag sinaktan niya ang sarili. Masyado nang maraming sakit sa ulo ang
ginawa niya, ayaw na niyang dagdagan pa 'yon.
P 13-1
"Thank you." He said.
Pinagalaw niya ang duyan saka itinaas ang binti niya para hindi sumayad sa sahig. "Why thank me?"
"Because you didn't cut yourself."
"Ah..." napatango-tango siya, "it's thanks to you actually."
"Why?"
"I thought of you that's why I didn't cut myself."
Cadmus smiled and then stop the hammock from moving. "Can I sit beside you?"
