Second Life

🥀15🥀

Την επόμενη μέρα

??: Ξύπνησε;
??: Όχι ακόμη
??: Τι στο καλό κάνετε; Θα αργήσει?!
Άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα
??: Υψηλότατη σηκωθείτε πρέπει να σας ετοιμάσουμε
Κοίταξε καλύτερα
??: Δεν νιώθετε καλά;
τραβηξε την κουβέρτα και είδε δύο μαξιλάρια από κάτω
??: Πώς έφυγε χωρίς να την πάρετε χαμπάρι?! Βρείτε την!

Ji: πρεπει να κερδίσω χρόνο για να βρω πως θα φύγω..που στο καλό βρίσκομαι..δεν έχω ξανά έρθει ποτέ από εδω
Μπράβο jieun.

Pov doyoung

Jae: ήρθαν να μας πάρουν να πάμε στην εταιρεία είστε έτοιμοι;
Hj: σχετικά με αυτό.. είμαστε μια ομάδα και πρέπει να είμαστε ενωμένοι αλλά από την άλλη τι 5 τι 4. Δηλαδή αν κάποιος από εμάς έχει δουλειές-
Jae: hyunjin που είναι ο doyoung?
Κοίταξε άλλου
Jae: aish!
Έτρεξε στο δωμάτιο του
Jae: που στο καλό πήγε πάλι!

Do: ωραία η φωτιά είναι έτοιμη. Το μόνο που μένει τώρα είναι...να ρίξω το βραχιόλι μέσα
Περίμενα 10 λεπτά
Do: έπρεπε κάτι να γίνει...γιατί δεν έγινε τίποτα..

Ji: d..doyoung
Σήκωσα το κεφάλι και κοίταξα μπροστά

Γουρλωσα τα μάτια
Do: δούλεψε?!
Ji: δεν μπορείς να φανταστείς πόσο φοβήθηκα ότι δεν θα ξανά επιστρέψω.. Μου ελειψες

Την τράβηξα πάνω μου και την αγκαλιασα
Do: τελείωσε τώρα. Είσαι πίσω. Δεν πρόκειται να σε ξανά αφήσω
Με αγκάλιασε και εκείνη
Ji: παρά λίγο να παντρευτώ!
Γέλασα
Do: ούτε δύο μέρες δεν ήσουν εκεί οργάνωσαν και ολόκληρο γάμο;
Ji: μην μου το θυμίζεις...το έσκασα από κει και έψαχνα τρόπο να φύγω μέχρι που..

Flashback
Ji: αφού το βραχιόλι με έφερε...πρέπει να βρω ένα ίδιο! Αλλά πώς..αν πάω στην πόλη θα με βρουν
??: Υψηλότατη!
Γουρλωσα τα μάτια
??: Μείνετε ακίνητη. Μην κάνετε τα πράγματα πιο δύσκολα
Ji: αν κάνεις τα στραβά μάτια θα σου δώσω όσα θες ναι; Άσε με απλά να φύγω αυτήν την φορά
??: Έχω διαταγές από την βασίλισσα εάν δεν έρθετε μαζί μας με το καλο-
Ji: θα με δειρεις?!
??: Θα σας σκοτώσω
Ji: ει..είσαι λίγο άκαρδος δεν νομίζεις; Θα σου κάνω μήνυση!
Αχ τι λέω!
Πήγα σιγά σιγά προς τα πίσω και πήγα να τρέξω αλλά πέρασε ένα βέλος ξυστά από δίπλα μου και σταμάτησα απότομα
??: Δεν θα σας συνιστούσα να το κάνετε αυτό
Ji: δεν το πιστεύω...άρα θα μείνω εδώ;
Γύρισα και τους κοίταξα
Ji: Ρίχτε μου
Σήκωσε το φρύδι του
Ji: είναι ο μόνος τρόπος να γυρίσω. Απλά απαλά εε να είστε ευγενικοί
Έκλεισα τα μάτια και έκατσα ακίνητη
Ji: άντε...ακόμη;
Άνοιξα τα μάτια και δεν ήμουν σε εκείνο το δάσος. Κοίταξα μπροστά μου και είδα...τον doyoung
End flashback

Do: και αν δεν σε έφερνα πίσω θα σε σκότωναν! Πας καλά?!
Ji: απελπίστηκα! Έπρεπε να το ρισκάρω!
Do: τώρα είσαι πίσω
Έπιασα το χέρι της
Do: δεν θα ξανά συμβεί αυτό
Την τράβηξα και την φίλησα
Ji: το κινητό σου
Do: άστο
Jae: άστο?!
Γυρίσαμε και είδαμε τους άλλους
Jae: σε ψάχναμε παντού και τηλεφωνούσα συνέχεια! Πώς με γράφεις έτσι! Ανησύχησα
Yang: jieun?! Γύρισες?!
Hj: τι στο καλό...όντως το κατάφερε;
Ji: ξέρουν..για μένα;
Do: εξαφανίστηκες μπροστα στα μάτια τους. Δεν είχα επιλογή έπρεπε να τους πω την αλήθεια
Jae: αφού..όλα είναι όπως πριν. Πάμε μας περιμένουν
Προχώρησε μπροστά
Jae: jieun..μπορείς να έρχεσαι οπότε θες σπίτι μας
Χαμογελασα

1 μήνα αργότερα

Yang: πως σου φαίνεται;
Do: πολύ..ροζ?
Yang: είναι κορίτσι τι θες να βάλω στο δωμάτιο
Hj: τελειώνετε; Σε λίγο θα είναι εδώ
Do: ναι. Θα τα αλλάξω όταν έρθει
Yang: έκανα τόσο κόπο για αυτά!
Jae: η κοπέλα θα μετακομίσει εδώ και θα ακούει και εσάς τους δύο κάθε τρεις και λίγο να κάνετε έτσι? Ήρεμα
Πήγαν μέσα
Yang: ει...τι θα γίνει αν συμβεί πάλι κάτι και γυρίσει πίσω; Δεν έχεις πλέον το βραχιόλι να την φέρεις
Τον κοίταξα
Do: ας μην το συζητάμε άλλο αυτό ναι; Δεν θέλω να το σκέφτομαι..
Χτύπησε το κουδούνι. Χαμογελασα και έτρεξα να ανοίξω
Ji: άργησα;
Do: λίγο
Με αγκαλιασε

                               End

Σας ευχαριστώ για την υποστήριξη σας και σε αυτό το βιβλίο!! 💛💛