- Karmen sikur të përqendrohesh pak ?- dëgjoi Leon teksa hapi derën e dhomës- kot lodhemi, unë e pranova pranoni edhe ju - u përgjigj ajo me vëmendjen në telefon
- qëkur po dorezohesh demon ?- e pyeti Luciano dhe ajo e shikoi
Demon
Iu peshperit ajo fjalë nëpër mendje
- ku shkove mj ?- pyeti Leo duke i bërë me dorë përpara fytyrës
- kështu me ke thirrur Lucifer?- e pyeti ajo
- po , tu kujtua gjë?- pyeti ai teksa iu afrua duke u ulur në gjunjë përpara saj për ta prekur por dera e dhomës u hap dhe mbrenda hyri prindërit e saj
- nccc- u përgjigj ajo duke e shikuar
- ti djal nk ke shpi kund ?- e pyeti i ati i Karmeines dhe Luciano u ngrit në këmbë
- Reyan bastardi - mermeriti Luciano nëpër dhëmbë
- mireserdhe Lucian- i tha e ëma e Karmeines duke i buzëqeshur
- shpi kam sa të duash por nk kam vajzën tuaj atje - iu përgjigj Luciano babait të Karmeines dhe Karmeina buzëqeshi
- sa romantike kjo fjali - tha ajo duke përplasur duart - e kam vendos ti Luci do jesh i jemi - tha ajo - dhe ti shiko e meso - iu drejtua ajo Leos
- do që të shtrohesh edhe nja dy javë tjetra Karmein ?- e pyeti i ati
- Zonjush sikur të vazhdojme me terapinë?- pyeti Doktorresh
- uhhh me lodhet. Me shume se me lodhet ju duke folur nk me na lodhur spitali. E vazhdojme neser - tha Karmeina
- ama...- foli Doktorresha por Luciano e ndërpreu
- nesër vazhdojmë përsëri- tha ai serioz dhe i ati i Karmeines ngrysi vetullat
- kur jam unë këtu, vëllai i saj aty , si të takon tyre flasësh ?- e pyeti ai me duart e kryqëzuar
- ahhh me lodhet , Luci heroi im me dërgo në krevat të lutem - tha ajo duke hapur krahët dhe Luciano buzëqeshi ndërsa e ëma e Karmeines ndaloi të atin
- eja demon eja - i tha ai
- Karmein - thirri i ati
- aq e lodhur jam bab saqë nk po punojnë as veshët- tha Karmeina duke vendosur kokën në shpatullen e Lucianos .
- fmi të dalun duarsh, ju ka munguar huni juve prandaj jeni kështu- tha I ati
- unë po shkoi tek Reyan - tha Leo i cili futi telefonin në xhep
- edhe ti kal lere telefonin po interesohu pak për motrën tënde- i tha ai ati Leos
- fal zotit si shkëmb e ka heroin e saj se e do pranë vetit çdo minut - i tha Leo duke buzëqeshur përpara se të dilte
- rrac mosmirenjohese - iu drejtua i ati
- Ali , lëri fëmijët rehat-i tha e ëma e tyre bashkëshortit të saj
- ti le rehat . Moj të tre janë me vida mangut , njeri burgaxhi që nk i intereson familja aspak ,tjetri fiju fiju se nk e di a ekziston gja tjetër perveq telefonit, kurse tjetra sakat e ka mendjen tek djali i huaj - tha ai duke e shikuar
- të po e kuptojnë vete Ali - tha gruaja e tij
- më pritsh se po e kuptojnë vete kena vdek e stervdek ne të dy. Të paktën Asteria doli me e hajrit . Tek ajo po i mbaj shpresat tani se për këto të tjerët vendin në azil e kam - tha ai teksa po dilnin prej dhomës.
...
YOU ARE READING
Deshmitaria
General Fiction- a e di për çfarë Leo do jepte jetën? Kush është gjëja më e rëndësishme për të?- pyeti ai përsëri - po - u përgjigj Ajo duke iu afruar me buzëqeshje - kush ?- pyeti ai - Unë një dhe e vetmja - tha ajo duke qeshur teksa ndaloi një hap përpara ti...