Alam ko namang mali ako sa ibang mga actions ko eh. Pero bakit biglang lumayo na naman sa topic yung rinarant nila sakin.
Sa P.O.V ko hindi ko talaga ginustong iparating na gusto ko ng mas bongga na handa. Like srsly, 15 na ako. I'm way more mature than that. Kaso based on experiences and what I have observed.. iba talaga ang meaning ng mga bagay-bagay kung matanda ka na. But really, naiintindihan kong wala talagang pera ngayon. And yes, mas hahayaan kong unahin nila yung pera para sa pang tuition ni Ate Rachel. Di problema sakin yun kasi pag-aaral na ang usapan, birthday lang sakin. May next year pa.
Wattpad lang din ang pwede kong mapaglabasan ng sama ng loob. Kasi delikado na kung sa notebook. Pakielamero kasi sila dito sa bahay. Kaya kung mabasa nila agad silang nagrereact at nagagalit. Iba-iba naman kasi tayo ng emotion. This is may way of expressing my devastation, my sadness, my emptiness and rants. Kasi ayokong umiyak. Halata kasi sa mata at ilong ko kung iiyak aki eh. Edi mas malaki na namang gulo kung naabutan nilang ganun ang state ng face ko. Kaya naman, ito ngayon.
Ang sakit din pa lang mapagsabihan ng "Pabigat ka" Yes. Sinabihan ako ng ganyan. Pero ok lang, kasi technically speaking totoo naman eh. Kasi sa kanila lang aki umaasa. Yan muna. Bye.
