lahat tayo ay may kaibigan, barkada at bestfriend. bestriend na laging nandyan. bestfriend na hindi kayang iwanan.
ngunit handa kabang isakripisyo ang inyong pagkakaibigan para lang sa isang relasyong walang kasiguraduhan?
ako si remmel 18 years old, tahimik, makulit at minsan pasaway, first year college sa icct antipolo at kumuha ng kursong bachelor of science in information technology.
nakakatense, nakakapressure dahil unang araw ko palang tatapak bilang isang kolehiyo. kinakabahan dahil baka mga terror mga magiging professor ko,
at the same time wala akong kilala maski isa, dahil bagong lipat lang kami dito sa antipolo.
hindi ako mahilig makisalamuha sa ibang tao at kaya kinakabahan ako baka isa ako sa mabully sa paaralang ito katulad nung mga nababalitaan
kong pambubully ng ibang estudyante sa mga paaralan lalo na sa mga unibersidad. kinuha ko ang cellphone ko para tignan ang oras. "naku 7:15 na pala ! patay late nako!",
nagmadali na akong maglakad dahil matho1 ang una kong subject 7:00 to 8: 00 Am. tulad ng sinabi ko kanina, kinakabahan ako dahil wala akong kilala. pagdating ko ng room,
nag oorient na yung proffessor.mukhang strikto itong magturo at palaging nakataas ang kilay. napagalitan ako ng bahagya dahil sa unang pasok palang, late agad ako.
pinagbigyan ako na pumasok at sinabing sa susunod na malate ako ng ilang minuto eh wag na akong papasok.
totoo nga yung sinabi ng mga kaibigan kong kolehiyo sa paranaque na bawal ang malate. nakuha ko atensyon nilang lahat nang pumasok na ako.
halos madami din kami sa loob ng isang class room at dahil wala akong kakilala, dun ako sa dulo umupo kung saan may iilan pang bakanteng upuan.
tahimik kaming nakikinig kay sir luigem, strikto nga sya habang inoorient kami. medyo joker din pala ang silahis naming si sir, palabiro lalo na pagdating sa mga kalalakihan.
pagkatapos magdiscuss ay pumunta na kami sa ibang room para sa mga susunod na subject. at natapos na nga ang araw na ganun lagi ang nangyayari. dahil sa wala akong mga kakilala,
school bahay lang ako. hindi naman ako naboboring masyado dahil computer naman ang libangan ko sa bahay. isang buwan na ang lumipas,natapos narin ang prelim. masaya ako kasi wala
naman akong naibagsak na subjects.
isang araw habang nasa school, kinokopya namin yung mga lecture sa white board, libangan ko din pala ang makinig ng mga kanta, kaya naka headphone ako habang nagsusulat ako.
ok lang naman yun kasi wala pa naman yung professor namin. may naalala ako sa pinapatugtog ko kaya nabored na ako so tinamad na akong magsulat sa haba haba ng pinapasulat.
naalala ko yung mga sama ng loob ko sa bahay namin. malayo kasi ang loob ko sa nanay ko kasi puro kapatid ko nalang ang tama.
siguro dahil narin nung bata pa ako lagi akong napapagalitan hanggang sa kalakihan ko na. kaya madalas hindi ako nag oopen sa kanila. wala rin akong makausap sa mga kaklase ko
kasi hindi ko pa naman sila ganun ka close. kinuha ko yung sticky note sa bag ko. kaya sinulat ko nalang dun yung nararamdaman ko.
" mabuti pa yung pader pwede masandalan " pagkatapos nilagay ko ito sa ilalim ng upuan ko.
kinabukasan meron kaming quiz sa math. binigyan kami ng 5 minutes para magreview. dahil sa hindi ko nakabisado yung formula, at mahina ako sa math
kumuha ako ng sticky note pra ilagay ko dun sa ilalim ng upuan ko yung formula. pagkatapos ng quiz namin kinuha ko na ulet yung kodigo sa ilalim para hindi nila makita. tinignan ko yung
