4

37 5 4
                                    

Dedicated to one of my friend also.
nobodyrocksit

Thank po sa inyong lahat.
---------------

2 am na hindi parin ako makatulog.

Sabagay saturday naman bukas.

Pupunta nalang ako kila cienna, kailangan ko siya, kailangan ko sila.

Tinext ko sila xander at cienna, minessage ko din sa facebook si jude, nasira kase phone niya last time kaya through facebook nalang.

"Wuy cienna punta ako jan maya.
Xander punta ka rin need ko kayo." Sinend ko na. Piskot naman oh, anong oras na xianne marie williams dilat na dilat parin yang mata mo ?

Kausap ko nanaman sarili ko. Kailangan ko na talagang mag unwind kailangan ko na talaga sila cienna. Sasabog na damdamin ko.

Hay nako wala akong magawa. Nag scroll lang ako sa facebook. Paikot-ikot sa kama.

Naiiyak nanaman ako.

Nang bigla kong naalala

may message nga pala si tyler hindi ko pa binuksan.

Nag punta ako sa inbox at nag dadalawang isip kung bubuksan ko ba o hindi.

In the end binuksan ko din.

At wala na, bumukas nanaman yung gripo. Umiiyak nanaman ako.

"Xianne im sorry, sorry for everything. I cant love you back, im sorry"

Pinaulit ulit ko siyang basahin, hindi maabsorb ng utak ko yung sinabi niya. Umiiyak lang ako.

Hay naku siguro dehydrate aabutin ko nito. Hahaha
Hirap talaga, inaatake na ko ng asthma ko. Pero kase ayoko rin namang kimkimin ito.

Mas mabuti pang umiyak ako ng umiyak.

Hindi ko nalang nireplyan si tyler.

Nakinig nalang ako sa music. Hanggang makatulog ako.

--------------

Mag 11 am na ako nagising ba yan late na. Buti nalang walang pasok. Andito naman si mama. Kaya nag paalam ako.

"Ma good morning, punta ako kila cienna mamaya maya ah." Sabi ko sabay buklat ng mga kaldero.
Nakaramdam din ako ng gutom.

"Anak okay ka lang ba? May problema ba? Mukhang hindi ka ok? Nagising ako ng mga 4am kanina umiiyak ka? Ginigising kita pero wala lang sayo" nag aalalang tanong ni mama.

"At sinabi mo pang paulit ulit na mahal mo si tyler. Pero umiiyak ka. Ano bang problema ? Sabihin mo sakin andito lang si mama?" Kita kong alalang alala talaga si mama pero ayoko makita niyang sobrang nasasaktan ako.

Gustuhin ko mang ikwento kay mama lahat. Hindi ko magawa . Hindi ko kaya. Ayokong malaman niya at ayokong masaktan siya.

Sinabi ko nalang na may problema lang, at hindi na malaking bagay

Hindi narin naman nag pilit si mama na mag kwento ako.

"Nga pala anak, papa mo nagtext, hindi ka nanaman daw nakakaalala, itext mo naman alam mong busy yun sa trabaho pagod din gusto lang nun ng atensyon niyo" sabi ni mama

"Opo ma, sige po" sagot ko nalang at tinext na din si papa para kamustahin at sabihing kumain na. Hindi naman nag reply pero alam kong nabasa niya yun.

Natapos nakong kumain at maligo. Nag ayos ako nang konti sa sala at naglinis nang kwarto.

Naglagay ng make up, nakahiligan ko na rin hahaha.

I did because I love youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon