ချစ်တယ်23

32.1K 2K 485
                                    

လက်အေးတစ်ဖက်ကသူခြေထောက်ကို
ဆောင့်ဆွဲလိုက်တာကြောင့်~~~
နေမင်းလန့်နိုးလာခဲ့တယ်~
မနက်၃နာရီ ၄၅သာရှိသေး~~

သူဆေးအရှိန်နဲ့အရက်အရှိန်နဲ့
ခေါင်းမထောင်နိုင်~~

ခြေရင်းဘက်ကိုကြည့်တော့
ဘယ်သူမှမရှိ~~

ကျစ်~တစ်ချက်သက်လိုက်သည်။

မကျွတ်မလွှတ်တာကိုလာလာမပြနဲ့
မင်းရှိလဲ့ငါစောက်ဂရုမစိုက်ဘူး~
မင်းပါလို့~ငါအချစ်ကနာကျင်ခဲ့ရတာ

ဒေါသကထောင်းခနဲ~~

ဒါပေမဲ့ သူလက်မောင်းထက်မှအိပ်နေတဲ့
ကိုယ်တုံးလုံးလေး~~

"အဟိ့~~~"

မောင်ပေါ်ကစောင်ကိုဆွဲဖယ်ပြီး
လွတ်ပြစ်လိုက်တော့
"ဟင်း~~~~~"
မောင်ကသူရင်ခွင်ထဲပိုးထိုး၀င်လာသည်။

ထိုဖင်တုံးလုံးလေးကိုဆွဲညစ်ပြီး
တစ်ကိုယ်လုံးကိုခွထလိုက်သည်။

နေမင်းရင်ဘက်ကိုမှေးထောက်ခါ
အိပ်နေတဲ့မောင်ကိုကြည့်၍

"တောိပါသေးရဲ့
အိမ်မက်ဖြစ်နေမှာကို~~
ကိုယိကြောက်နေတာ~~~"

ဘာလိုဆို ~လွန်ခဲ့တဲ့၇နှစ်အတွင်းက
မောင်နဲ့ပတ်သပ်တဲ့ဆိုး၀ါးပေမဲ့
အရမ်းလှပတဲ့အိမ်မက်တွေပဲ
မက်နေခဲ့တာ~~

မောင် ကိုယ်ဆီကထွက်သွားတဲ့ဆိုတဲ့
အိမ်မက်ဆိုးနဲ့လန့်နိုးတဲ့မနက်တိုင်း
မောင်များရှိမလားဆိုပြီး
အော်ငိုခါအသည်းသန်လိုက်ရှာခဲ့ဘူးတယ်

မရှိမှန်းသိတောလဲ့ ထိုအိမ်မက်ဆိုးတွေ
ကနေနိုးလလာမိမှ
ကြောက်မိပြန်ရော~~~~~

"ကိုယ်ရူးတယ်မှတ်လားမောင်~~~"

သူလက်မောင်းထက်က မောင်ကို
တဖွဖွနမ်းပြီး~အိမ်မက်မဟုတ်ကြောင်း
ကိုယ်ကို့သက်​သေပြနေမိသည်။

{ခုချိန်မှမောင်ရဲ့~ပထမဆုံးကို
ရတာပျော်လားလို ခဗျတို့မေးရင်~~}

ကျွန်တော်ခေါင်းရမ်းမိမှ~
နေမင်းတမာန်ဆို မောင်အတွက်
တစ်ဖန်ပြန်မွေးဖွားလာတာပါ~
မောင်နာကျင်နေတဲ့ဆိုတဲ့အသိက
သူအတွက်ကြောက်ဖို့အကောင်းဆုံးအရာပဲ

My Biggest Cutie Baby    (Love Or Hate)CompletedWhere stories live. Discover now