Küçüklüğüm

872 60 25
                                    

Hikaye Katsuki'nin ağzından anlatılmaktadır.
En iyisi küçüklüğümüzden anlatmaya başlamak.
Siz hikayeyi sanki şu an yaşanıyormuş gibi dinleyeceksiniz, o zaman anlatmaya başlıyorum.

Katsuki:Çocuklar, bakın All Might çok havalıı!

İzuku:Evet çok havalı.

Katsuki:Sana soran olmadı lanet Deku

İzuku:Özür dilerim

Katsuki:Hadi gidelim

Parka geldik.

K:Deku sen neden peşimden geliyorsun ki?
Deku'yu ittim zaten pek güçlü bir yapısıda yoktu itmem ile birlikte yere kapaklanmıştı.

M: Kacchan, n-neden böyle davranıyorsun?

K:Soruya soru ile yanıt vermesene neden peşimden geliyorsun?

M:Çünkü biz arkadaşız ve sen çok havalısın bende senin gibi olmak istiyorum.

K:Havalı olduğumu biliyorum ama arkadaş falan değiliz. Defol git.

M:A-ama Kacchan!

Deku ağlayarak uzaklaştı. Benim gibi mi olmak istiyordu? Neden benim havalı olduğumu düşünüyordu? Gerçi herkes havalı buluyor beni, özgünlüğüm mükemmel. Ve o lanet Deku olmayan özgünlüğü ile benim gibi mi olacakmış? Komik.

Geç olduğu için eve gittim. Tabii ki de annemden güzel bir azar işitmesem olmazdı

Mitsuki: Nerde kaldın sen yine? Sabahtan akşama kadar dışarıdasın.

Birşey söylemeden hızla odama çıktım.
K:İleride bende All Might'dan daha güçlü bir kahraman olup 1 numara olacağım!

Deku ve ben çok farklıyız o güçsüz.
Asla benim gibi olamayacak. Arkadaş değiliz demiştim ama yıllardır hep beraberiz gerçi ben istemedim beraber olmayı.

Mitsuki: KATSUKİİ UYU ARTIK UYU YARIN OKULUN VAR!

K: OFF BE TAMAM!

1 numaralı kahraman olma hayali ile uyudum.

Sabah olmuştu ve o lanet olası alarm sesi- hayır, hayır çalar saat falan değil annemin ta kendisiydi.
Yataktan kalktım üstümü giyinip odamdan çıktım
Mitsuki:Hadi gel kahvaltını yap.
K:İstemiyorum ben gidiyorum
Çantamı alıp evden çıktım. Yolda giderken tabii ki de o lanet Deku ile karşılaştım.

M:Kacchan! Günaydın.

K:Benle konuşmana izin veren oldu mu?

M:Peki.

Okulda her zaman ki gibi Deku ile uğraşıyordum.

K:Senin hiçbir zaman özgünlüğün olmayacak.

M:Nerden biliyorsun?

K:Bence gidip bir doktora falan bakın da dediğim kanıtlanmış olsun.

M:Neden bana bu kadar kötü davranmak zorundasın Kacchan, biz arkadaşız

K:Sana kaç sefer daha arkadaş olmadığımızı söylemem gerekiyor?

Küçüklük anlatımı uzadı gibi ortaokul anılarına dönsek daha iyi olur

Ve dediğim gibi Deku'nun özgünlüğü yok toplumun %80'inin özgünlüğü varken nasıl %20'den olabilecek kadar şanssız olabilirdi?

Her gün onu küçümseyip dövsem bile hiç yakınımdan ayrılmıyor. Canının yanması hoşuna mı gidiyor? Onun canını acıtmak benim bile hoşuma gitmezken, benim hoşuma gitmiyorsa neden yapıyorum gibi bir düşünce olabilir. Fakat eğer bu şekilde güçsüz olmaya devam ederse kendini hiçbir duruma karşı koruyamaz ne de olsa bir özgünlüğü yok.
Güçlü olmayı öğrenmesi gerek, amacım bu.
Ama eminim benim aptal bir zorba olduğumu düşünüyordur. Çevremdeki bir çok kişi böyle düşünüyor.

M:Kacchan, heyy uyansana öğretmen sana sesleniyor.
Ne ara uyudum ki?

K:Efendim?

Ö:Hangi okula gitmeyi hedefliyorsun Bakugou?

K:U.A.

Ö:Bu hedef için çok çalışmalısın

K:Biliyorum.

Öğretmen birilerine daha sordu çoğunluk ortalama okulları istiyordu.

Ö:İzuku Midoriya

M:Efendim öğretmenim?

Ö:Peki ya sen?

M:Bende Kacchan gibi U.A.'e gitmek istiyorum.

Sınıfın neredeyse tamamı gülmeye başladı.

K:Özgünlüğün olmadan mı? ĞKFPWKWRPWŞ

Ö:SESSİZLİK!

M:Bende kahraman olmak istiyorum.

...

Where is my mind? (Bakudeku) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin