Gabb's Pov..
Pagkapasok sa bahay ay agad kung pinuntahan si jie sa kwarto niya.Iniligpit pa muna ni manang ang gamit ko sa kwarto ko.
Tumingin ako kay jie na kasalukuyang umiiyak parang sinaksak naman ang puso ko nung makita kong umiiyak ang kapatid ko She's my weaknesss..And also my strenght..Hindi ko alam ang gagawin ko kapag may nangyaring masama sa kanya.
I really love my sister..Pinagsisihan ko ang ginawa kung pagiwan sakanya Gusto kong bumawi.
"Jie.."Sambit ko tumingin siya sakin saka nagiwas ng tingin.
Hindi siya nagsalita agad akong napayuko.
Sinabihan ko si manang na kumuha kanina ng noodles para kainin niya saka yelo at bimpo pada ipunas ko 'yun mamaya sa mukha niya.
"How many times did he hurt you?"Seryusong tanong ko kay jie pagkabalik ni manang sa kwarto niya agad kung kinuha ang yelo saka pinunas 'Yun sa namumula niyang braso.
Napatingin ako sakanya nung wala akong makuhang sagot nakaiwas na ito sakin ng tingin.
"You really mad at me huh?"I nodded Tumingin siya sakin."That was four years ago Jie."
"Still you left me."Sabi niya hindi ako nakasagot.
Matinding hiya ang naramdaman ko matapos niyang sabihin 'yun..I left her because dad is already hirting me that time..Wala si mommy nun nasa ibang bansa siya.Kaming dalawa lang ang kapatid ko ang naiwan sa bahay..Close na close kami at magkaundo kami lahat ng bagay but then..lahat 'yun nagbago nung iniwn ko siya.
Nagbuntong hininga ako sa inisip ko saka tumingin sakanya nakatingin na siya sakin.
"Who's lyza?"Seryusong tanong ko napatingin siya sakin."I heard you earlier you are talking to your'e Girlfriend...Did she really know about this?"
"No."tipid niyang sagot." She's busy."
"Busy huh?"nakangising tanong ko."Hindi ka man lang pinuntahan.."
"Ngaun ka lang din naman pumunta."Sabi niya saka hinila ang braso niya sakin."Okay na 'ko--"
"Don't compare to me to anyone Jie I'm Still your'e Sister.."seryusong sabi ko hindi siya makatingi."I'm sorry."
Again..She didn't respond...
Umalis ako sa kwarto niya dahil naiiyak na 'ko..Natapos na rin namN siyang kumain kaya hinayaan ko na kang siya muna ron.
Ayokong makitang nasasaktan ang kapatid ko..nanghihina ako kapag nakikita kung may mga sugat siya.
Pakiramdam ko kasi ako ang dahilan eh.Ako ang dahilan kung bakit sinasaktan siya ni daddy..Sana kung nandun ako nung mga panahon na sinasaktan siya ng daddy namin..Sana natulungan ko siya..pero hindi..Ni hindi man kang ako tumawag para kamustahin siya..
Malaki ang tampo sakin ng kapatid ko .Hindi ko alam kung kailan niya ako mapapatawad dahil sa pangiwan ko sakanya.Pinagsisihan ko 'yun at gustong gusto kong bumawi.
Kinaumagahan ay agad akong naligo dahil ngaun ang uwi nina ate sela mamayang gabi pa naman siya darating.Nagpaalam ako saglit kay mommy dahil magkikita kami ni coco sinabi niya naman sakin na basta bumalik ako kapag dinner.
Lumabas ako sa gate nakita kong nakaupo si jie sa gardening sit habang nagkakape nagbuntong hininga ako saka lumapit sakanya.
"Masakit parin ba ang mga sugat mo?"Tanong ko tumingin siya sakin at hindi ako pinansin."May pupuntahan lang ako babalik rin ako maya maya..Bibili rin ako ng gamot saka pagkain mo---"
"Stop that .."pigil niya sakin tumingin ako saknaya."Stop that you really have a care for me.."
"Jiee---"
