Dışarıdaki soğuğu göz bebeklerime kadar hissediyordum,evime gitmek için daha on beş dakika kadar vardı. Evime ulaşmıştım,kilidi açıp içeriye girdiğimde annemin çığlıklarını duyuyodum ve hemen yukarı çıktım. Babam yerde kanlar içinde yatıyordu. Annemin ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuştu ve bağırmaktan sesi kısılmıştı. Dizlerimi kırıp yere oturdum ve 'Baba' diyerek bağırdığımde ev insan dolmuştu ağlamaktan solmuştum. Gerisi,hatırlamıyorum. Yoğun bakımda buldum kendimi. Odada dört tane doktor vardı. Babamın öldüğünü söylediler. Anneme sakinleştirici iğne yaptırıp eve gönderdiler. Ben hastanede ağlıyordum,bağırıp tüm doktorları etrafımda toplamıştım. İki ay sonra birazda olsa kendimi toplamayı başarmıştım. Eksiktim artık. "İyi geceler meleğim" diyen bir babam olmayacaktı. Polisler neredeyse iki aydır babamın katillerinin peşindeler ve hâlâ bulunamadı. Bilgiseyarımı açıp gelen mesajlarıma baktım. Babam tanınan birisiydi,şirketimiz bize aitti ve altınkoyun tamamı bize aitti. Gelen mesajlar şirketten,altınkoydan falan gelen 'başın sağolsun' mesajlardı. Aşağılara indim dört ay önce gelen bir mesajı açtığımda "Güzelim. Başına gelen herşeyin sorumlusu ben olacağım. Ailenin kendi ellerimle dağıtacağım ve hayatın benim ellerimde bitecek :)" Bir an başımdan kaynar sular döküldü. Kendime gelemedim ve bilgiseyarı kapatıp sıcak bir duşa girdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOĞUK
RandomBabasının katiline aşık olan masum bir kız. O artık kötü bir kız. Ruhen siyahi. Tek amacı intikam. Ve o artık katil.