ACI GERÇEKLER

A.G. 1.BÖLÜM

Bölüm şarkısı
Gripin-neden bu elveda

1. yıl..

Babamın ölümünün üzerinden  tam 1 yıl geçmişti. Hâlâ kabullenemediğim ölüm. Babamın ardından evlenen annem,  sırf zenginim diye olan sevgilim.

Annemi hâla affetmedim. Öfkeliyim. Hayat bu kadar acı olmak zorundamıydı. Iflas edince herşeyimizi kaybedince terk eden sevgilim burak. Pardon eski sevgilim (! )

Tüm duygularımı anlarcasına yağan yağmuru ve dizlerimin altındakı çamur birikintilerini aldırmadan öylesine yağmurun esir aldığı toprağı izliyordum. " Keşke seni ordan çıkarabilsem baba. " Sesim gücünü yeterince kaybetmişti. Ben bile duyamıyordum.

Yağan yağmurla eşlik eden gök görültüsü bilmem kaçıncı kez benim yerime bağırmıştı. Kafamı hafifçe yukarı kaldırıp havaya bakmak istedim ama yağmur damlaları bunu engelliyordu. Griden siyaha adım adım ilerleyen bulutlara ve Yağmurun esir aldığı o topraklara son kez bakıp ayağa kalktım. Eve kadar yürümek istiyordum.

Mezarlığın çıkışına ilerlerken yağmurluğumun şapkasını başıma geçirmiştim ellerimi ceplerime koyup yürümeye devam ettim. Bacaklarım yere çökmek için direniyorlardı gücüm kalmamıştı artık. Eğer o gece babam ve annem kavga etmeseydi annem ' artık seni görmek istemiyorum ' demeseydi babam evden çıkıp gitmeseydi bu kaza olmayacaktı ve biz herkesin imrenerek baktığı mutlu aile tablosu çizmeye devam edicektik. Annem başkasıyla evlenmiycekti beni başka bir adama baba demeye zorlamıycaktı. Ama ne yaparsam yapamayım geçen yılı getiremiyordum. Yağmur etkisini azaltmaya başladığında üşüdüğümü hissediyordum. Bana uzun gelen yolun sonuna gelip kapının önünde durdum derin bir nefes alıp anahtarımı cebimden çıkarıp kapıyı açtım. Anneme yakalanıp bi ton soru sormasını istemiyordum o yüzden direk odama gitmeyi planlıyordum, ama malesef o sesi duydum. " Yasemin nerdeydin kızım sen? Ne bu halin. " Onu aldırmadan odamın yolunu tekrar tuttum. " Bana cevap ver! " Bu sefer sesi yükselmişti. " Yasemin artık konuş benimle. Lütfen. Senin bana hergün nefretle bakan gözlerin beni bitiriyor. Kızım ben istemezdim baban ölsü -. "
" Ama istedin! " Sesim istem dışı yükselmişti. "O  gece sadece kendini düşünüp babamı evden göndermeseydin bu kaza olmayacaktı ve  babam şuan yanımda olucaktı. Hepsi senin suçun ! Senin yüzünden anladın mı ! O adamı bana baba diye getirdiğin ve benim fikrimi bile almadığın gün bitti herşey! Karşıma geçip bana nedenini sorma. "