M 'je moet snel naar huis toe komen want oma licht in het ziekenhuis.
L'oke, ik kom er zo snel mogelijk aan'.
M 'is goed tot zo'.
Ik stop mijn Iphone weer terug in mijn zak en sta op, iedereen kijkt me en ik kijk ze met water ogen terug. Als ik naar Liz kijk dan barst ik in tranen uit, ze trekt me op de bank. Ik begin te stotteren 'o o o ma l l l l icht i i i in het ziekenhuis' en ik begin weer hard te huilen. Als ik uitgehuild ben dan ga ik weer staan en loop ik naar de kapstok toe en pak mn jas. 'Ik moest van mam naar huis toe komen want waarschijnlijk gaan we naar het ziekenhuis toe', 'is goed sterkte!' hoor ik ze zeggen. Ik pak mijn fiets en rij snel naar huis toe.
Als ik eenmaal thuis ben staan pap, mam en mijn kleine broertje al op mij te wachten. Stil stappen wij de auto in, zachtjes hoor je mam snikken en dan krijg ik ook tranen in mijn ogen, ik bijt op mijn tong om ze in te houden. Als we eenmaal bij het ziekenhuis zijn lopen we met z'n allen naar de balie toe. 'Waar licht mevrouw Woods?' vraagt pap, 'op verdieping 3 kamer 166 meneer' antwoord de mevrouw achter de balie. We lopen met naar de liften toe en Brad (broertje van Lindy) drukt op de knop, we horen een *pling* geluidje en stappen de lift in. Als we uit de lift moeten dan kijk ik wat er op het bordje boven mij hangt, *intens of care* ik kijk weer omlaag en slik de tranen weg, ik zie dat iedereen is doorgelopen loop ik er snel achteraan. Als we de kamer hebben gevonden stopt mam en pap opeens. 'Oke luister, we hebben nog niet gezegd waarom oma in het ziekenhuis ligt' mam slikt de tranen weg en kijkt naar pap, 'nou... oma heeft nog maar 2 weken te leven, ze moest vannacht/ochtend met spoed naar het ziekenhuis toe want ze kreeg een hard stilstand. In het ziekenhuis vonden ze kanker bij haar borst en die is uitgezaaid naar haar lever en longen' Gaat pap verder. Ik barst weer in huilen uit ren glij langzaam langs de muur naar beneden, mijn broertje slaat een arm om me heen en hoor hem ook snikken. Ookal is de leeftijd verschil 1 jaar, soms gedraagt hij zich als een grote broer inplaats van een klein broertje. Ik knuffel heb en laat hem los, ik sta op en loop samen met Brad de kamer in. Ik zie mam en pap bij oma zitten en loop er ook naar toe, 'hoi oma hoe gaat het met je?' vraag ik als ik bij haar ben. 'Goed hoor fijn dat je het vraagt' en we komen in een diep gesprek, af en toe laat ik een traan glijden over mijn wang. Oma ziet het en bij haar komen ook tranen, 'schat ik weet dat ik niet lang meer heb te leven maar onthoud 1 ding zeker! Ik hou heel veel van jou hier diep in jou hard' en ze wijst naar mijn hard, 'je word een beeldschone meisje, die heel gelukkig word en een tof vriendje krijgt, ik zou altijd over jou waken wat er ook gebeurd!'. Ik geef oma een hele lange knuffel en fluister zacht dat ik ook veel van haar hou. Als we uit geknuffeld zijn pakt ze Brad zijn arm en trekt heb naar zich toe. 'Luister liefste jong, jij komt ook ooit een super mooie meisje tegen, die moet je behandelen als een prinses en je zou gelukkig worden, ik hou ook heel veel van jou en dat moet je ook goed onthouden!' en ze wijst ook naar zijn hard. 'Ik zou over je waken' en ze geeft Brad ook een lange knuffel. Ik loop met Brad naar de gang want oma wauw even alleen zijn met pap en mam. Na een tijdje komt pap naar buiten gestormd en roept 'zuster dokter kom snel!!!'. Er komen paar zusters aan rennen en rennen de kamer in, ik zie ze niet veel later met een bed eruit komen rennen. Als ik het goed zie ligt oma daar op bed, ik ren naar mam en pap toe, 'wat is er aan de hand?' vraag ik. Mam kan geen antwoord geven want die zit hard te huilen, ik kijk naar pap die voor zich uit zit te staren. Ik tik hem aan en vraag nog een keer wat er aan de hand is. 'Oma..........
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Haaai mensjes hopelijk vinden jullie dit verhaal ook goed!
xxx
