Gidiyoruz

39 3 0
                                    

Yol git git bitmiyordu sanki bende konuşmaya çekiniyordum biraz ne desem bilemedim bence ilk adını öğrenmem iyi olurdu adın ne diye sordum gözünü yoldan ayırmadan Thomson dedi ve ekledi hayır kısaca Tom diyemezsin sanki aklımı okuyordu birşey diyemedim sessizce kaldım bildim yollardan gidiyorduk evimin yoluydu bu nereye gidiyoruz diye sordum evine dedi,peki evimin yolunu nerden biliyorsun diye sordum biraz telaşlanmıştım doğrusu,okulu arayıp sordum sen uyurken diye cevap verdi aslında mantıklıydı neden olmasın.Evime yaklaşmıştık hala neden bukadar sessiz olduğumuzu merak ediyordum ne bir sohbet ne bir müzik hiç bir ses aslında bu sessizlik beni biraz korkutmuyor değildi ama ben yalnız yaşıyan biriydim babamdan sonra artık eskisi gibi değildim.evime varmıştık işte durdu ve bana çevirdi başını "yanlış gelmedim dimi evin burası" kafamı sallamakla yetindim "ailenlemi yaşıyorsun dedi,hayır birkaç yıldır yalnız yaşıyorum dedim "genç ve güzel yalnız yaşamak zor değilmi" sorusu evet herkesten duyduğum bu soru hayır dedim eskiden olsa belki ama şuan herşey beni korkutmuyor "peki ya hiç tanımadığın biri seni evine getiriyor evinin yolunu biliyor okula sorduğunu söylüyor peki ya yalansa ya ben katil veya hırsız falansam?" Olabilirmiydi fazla düşünmeden arabadan tam iniyordum ki birden kolumda bir el hissettim "bırakır mısın lütfen"dememe rağmen zorla beni arabaya otutturdu ve bi anda gülmeye başladı evet gülümsemesi çok güzeldi ama şuan benim sinimi bozuyordu hemde fazlasıyla zorla gülmesini durdurdu be suratıma baktı gözlerinin içine bakarken o gözler beni kendine gam hapsetmişti ki "resmen çocuk gibisin" demesiyle benim sinirlerimin hoplaması bir oldu "sensin o çocuk a aaa hadsize bak" dedim bir anda ağzımdan çıktı hani olurya bi anda reflex olarak birşey dersiniz ama tamda çuk oturdu haketti ben tekrar inmeye hazırlanırken tam kapıyı açmıştımki araba bir anda hareket etmeye başladı "ya sen napıyosun" diye bağırmam onun komiğine gitmiş olsa gerek gülüyordu çünkü "gidiyoruz" dedi nereye gidiyoruz demeye bırakmadan "sakın ağzını açıp bağırmaya kalkma ben katil veya herhangi birşey değilim tamammı senide kaçırmıyorum." Bunu söylerken yüzünde öyle ciddi bir ifade vardıki şunu farkettimki daha yeni tanışmıştık ama onun yanındayken kendimi hiç derdim yokmuş gibi hissediyordum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 19, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KATİLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin