BİR AŞK HİKAYESİ

#1

Adım Beren.17 yasında genç bir kızım abartılacak bir güzelliğim yok,sıradan bir ailem var zengin değiliz ,orta düzeyde bir aileyiz.Candan öte arkadaşlara sahibim,zaten onlar olmasa şimdiye kadar bende olmazdım. Haa bide sevgilim var tabi...
1 YIL ÖNCE
Bir senenin daha sonuna gelebilmiştik 10. Sınıf sıkıcınında ötesindeydi.
Karne dağıtımı,müdürün sıkıcı konuşması ve ardından en sevmediğim kısım arkadaşlarla vedalaşma bütün okulla tek tek vedalaştıktan sonra hele şükür servise atabildim kendimi 40 dakikalık yolun ardından eve gelebildim hergün bu yolu çekmek cidden zor.Düzleştirdiğim saçlarımı tarayıp üstümdeki sıkıcı kıyafetleri çıkarıp siyah şort ve üstünede beyaz sıfır kollu bir tshort geçirdim.Telfonumu elime alıp instagramımdan gelen bildirimlere bakıp telefonumu yatağa fırlattım.Odadan çıkarken telefonumun müzik sesiyle telefonumu elime aldım ve Duru'nun aradığını gördüm. " Efendim aşkım" diyerek açtım telefonumu "Geldinmi canım?" dedi sevecen bir sesle "Evet geldim siz nerdesiniz?"dedim sevinçle "Sizin evin ordayız hadi aşağı in" dedi. Bende cevap vermeden telefonu kapatıp şortumun arka cebine koyup dışarı çıktım.Beyaz converslerim giyip aşağı indim.Koşarak Duru'nun boynuna atladım sarılmamızı bitirince "Naptın" dedi sırıtarak "Aynı işte sen" dedim kolumu omzuna atarken "Bende aynı işte, çok özledik la seni! Bizim okula geç artık."-aynı okulda değiliz maalesef Duruların okulu 1 puanla kaçırdığım için evimize 40 dakika uzaklıktaki bir okula gidiyorum.- "11 de dilekçe veririm yine hayırlısı." dedim gülerek. "Şimdi Miray'la Pelin'i alalım onlar Miraylara gitti." dedi sırıtarak. "Eveeet! Onları da çok özledim" dedim Duruya sarılarak
Miraylara gelene kadar fotoğraf çekildiğimizden dolayı 5 dakikalık yolu 30 dakikada gelebildik.Nihayet Mirayların eve varabilmiştik zile hızla bastım Miray ve Pelin kapıyı açar açmaz boynuma atladıkları için tek kelime dahi edemedim,bende onlara iyice sarıldım ve sonra içeriye geçtik sohbet muhabbet derken aradan bir saat geçti sonra hep birlikte Pastaneye gittik."Beren sevgili yaptınmı la?" diye bir soru yöneltti Pelin. "Yok la konuştuğum biri var sadece" dedim sırıtarak "hmm kimmiş o konuştuğun?"dedi Duru. "Dersanede Ayşeler vardıya onların arkadaşı Barış" dedim gülümseyerek "Oha o çoçuklamı??" dedi Miray şaşırarak "Evet çok tatlı demi" dedim sırıtarak "lan o çoçuk ultra yakışıklı" dedi Duru bende sırıtım sonra pasta sipariş ettik.Bu sırada telefonum çalıyordu arayan Barıştı! "Hey! Barış arıyo susun!" diye bağırarak kızları susturdum ve telefonu açtım bu sırada hepsinin gözü bendeydi tabi."Ben hiç iyi değilim Beren yanıma gelirmisin?" dedi üzgün bir sesle "Nerdesin ne oldu?"dedim endişeli bir sesle."Gölün ordayım." dedi ve ne olduğunu söylemeden telefonu kapattı.Kızlar bana soru soran gözlerle bakıyorlardı."Barış'a bişey olmuş!Ben gitsem sorun olurmu? " dedim üzgün bir sesle "Git tabi! Öğren bakalım neyi varmış" dedi Pelin sonra hepsiyle vedalaşıp pastaneden çıktım ve koşarak en yakındaki durağa gittim.Göl buraya 15 dakika uzaklıkta olduğu için yürüyemezdim.Hemen ilk gelen otobüse atlatım 2-3 dakika varmiştım.Gözlerim heryerde Barışı arıyordu ama goremiyorum.