Öylesine yorgunum ki bu aralar, dost!
Çekilip bi köşeye taş toprak olasım var
Bırakıp ardımda tüm yaşam telaşesini
Gidip bi kenara, mezarda yatasım var
Gülmüyor artık yüzüme, sevgi halleri
Uzak durup, sahtelerden kaçasım var
Ardıma hiç bakmadan asırlarca uzağa
Daha ilk günden şu kaderi silesim var
Tanıdık bile gelmiyor, en yakının yüzü
Yönümü faniden uzağa çeviresim var
Yabancı doğduğum şehir ile gök yüzü
Alıp ruhumu, bu bedeni bırakasım var
Ne çok yıprandı insan murad'ı yolunda
Artık tüm hayali, emegi, hiç edesim var
Bi' sevgi, bi' doğrularım,kalır yanımda
Yükümü alıp masivadan geçesim var
Bil! her başın derdi kendinden ağırmış
Sırtımı şu karlı dağlara yaslayasım var
Asıl pınar,gönülden gözünden akarmış
Şu coşkun dereler gibi çağlayasım var
Vuslat Tuna
