Chapter 1: Death

5 0 0
                                    

"Hawakan mo ang kamay ko, wag kang bibitaw"

"Natatakot ako, tumakbo na tayo!, pleasee..."
tumakbo sya at isang malakas na putok ng baril ang umalingawngaw sa katahimikan ng gabi.

Hinahanap nya, nakita nya ang lalaking mahal nya sa harap nyang duguan.

"Tumakbo ka na.."
"Ayoko! Hindi kita iiwan dito"
"Tumakbo ka na, iwan mo na ako... sagipin mo sarili mo... wag na wag kang titigil sa pagtakbo..."
"Ayoko!! Hindi kita iiwan dito!"
"Tumakbo ka.. na.. para sa anak nati-





"HOY! LORA! LORA!"

Nagising nalang akong puro luha, ramdam na ramdam ko pa sa dibdib ko ang sakit ng nasaksihan ko.

"Iyak ka na naman ng iyak! Nu ba yan? Nakakatakot ka na hah, oh ito tubig" inabot sakin ni Grace ang baso ng tubig, bakas sa mukha nya ang halos takot at awa.
"Napanaginipan mo na naman?"

Tumango lang ako, ramdam na ramdam ko pa rin ang takot, na parang totoong totoong nangyari ang mga napanaginipan ko.

"Ano ba kasi pinanunuod mo hah at lagi mo nalang yan napapanaginipan?" Pau.

"Buntis ung babae... Shet ang sakit talaga ng dibdib ko" sinapo ko dibdib ko nandon pa rin ang lakas ng kabog ng puso ko.

"Tapos?" Tanong ni Pau.

"Basta ganon pa rin nagtatago sila, tapos tumakbo ung babae, may bumaril sa kanya pero sinalo nung lalaki, ganon pero ngayon nalaman ko buntis yung babae" pag alala ko sa napanaginipan ko, habang pinupunasan ko ang luha ko.

"Haha may continuation? Kaloka" sagot ni Pau.

"Ito si Pau napaka! Hindi naman iiyak ng ganyan si Lora kung hindi talaga masakit sa dibdib yung panaginip nya... Okay ka lang ba beshy? Try mo kaya magpa psych?" Concern na suggestion ni Grace.

"OA?! Nababaliw lang?" Sagot ni Pau.

"Hindi, kasi baka may meaning yang mga panaginip mo, or baka naman may problema ka ? Nd mo lang sinasabi samin?" -Grace

"Beshy, alam mo naman kahit paluka luka kami, nandito lang kami magsabi ka lang" -Pau

"Hindi ko alam mga beshy" kamot ko sa ulo "ang pakiramdam ko kasi ako yung sinasabihan na tumakbo, pero nakikita ko sila as third person... hindi ko magets, ako ung tatakbo?? Hah? "

"Uhmmm.. hindi ko din alam haha! Basta ang alam ko kailangan mo na gumayak kasi malelate ka na naman!" -Pau.


...


Oo nga pala, ako si Hayami Laura Sato, oo, may lahing hapon ako pero mas malakas ang Filipino blood sakin dahil na rin siguro malayo na yung blood naming hapon.

4th college ako, accounting management. Isang sem nalang at gagraduate nako! Yehey! So bale ito ung sem na yon haha.

Second semester na namin, so I assume wala na masyadong gagawin, puro projects at finalization nalang ng thesis.

Okay na sana eh kaso heto na naman yung paulit ulit na panaginip ko, naalala ko toh is nagstart highschool pa ako. But sabi ng parents ko bata pa daw ako ay may inuulit ulit daw akong panaginip at lagi din daw akong umiiyak pagkagising.

So meaning dati pa pala toh, nd ko lang maalala.

Last kong napanaginipan toh was when I was in 1st yr college then ngayon lang ulit.

Hayst. Sobrang sakit nya sa puso sa totoo lang, It's so simple pag kinukwento but if you're in my shoes sobrang bigat nya sa dibdib. AS IN TO THE SUPERLATIVE DEGREE.

"MISS SATO!"

"F*CK! AY SORRY SIR!"

"Why are you still hear in the hallway? Your classmates are already there" Pointing sa classroom namin.

"Sorry Sir, sorry Sir" deretso pasok sa classroom.







KAHIT KAILAN LORA SABAW KA!




KUNG HINDI LATE, SABAW!





"Tawa pa! Sige lang" saway ko sa mga kaklase kong pinagtatawanan ako. "Mga toh pag kayo nasabaw din" pabiro kong banta.

"Daldal neto umupo ka na! HAHA!" Saway sakin ni Jean.

"Isa ka pa tawa ka pa dyan, sabunot kita dyan eh!"

"OKI hindi ko ichichika sayo nasagap ko!" -Jean

"Ano na naman yan! Dali ichika mo na! Wag nang magpatumpik tumpik pa boom karakaraka!"-Me

"May bago daw tayong professor, pogi daw!!!!"- Jean kinikilig kilig pa

"Weh?! Tingnan ko muna kung pogi nga!" -Me, pigil ang kilig.

"Arte mo talaga, basta nasa likod ka ng pila hah! -
Oh ayan na pala!!!"

"Xhmxh kshsks hxsks kskslsshksksks"

Yan , yan lang naririnig ko simula nung pumasok ang bago naming professor.


Shet ang pogi nga! Pero..

"Mukhang bakla-"

SHET! Bigla tumingin si Sir sakin. Narinig nya ba ako? Fuckers!!! Huhuhu.

"Yes, Miss?"

Fuck. I'm dead. T.T







*****************






Hi! Please hit like or  comment if you want this to be continued ❣️

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 14 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Soul: Life after youWhere stories live. Discover now