Kuralların yazılı olduğu kağıdı yırtmıştım ama sen, önce kuralsızlığımı çaldın sonra yeni bir kural ekledin. Ve o kural, yırtılan parçaların arasında yine de tastamam duruyordu.
Kedi Kadın çekildi Batman, tek devam edebilecek misin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
[Bu gece, bu güzel karmaşıklık... Ve kaybedecek hiçbir şeyimiz yokken.]
20.11.2019 Kim Jennie,
Bir binadan bir binaya, atlayıp duruyordum. Rüzgar saçlarımı ve eteğimi uçuşturuyordu ben havalanırken. Yağmur bir benim üzerime yağmıyordu. O kadar özgürdüm ki, istersem görünmez olabilirdim kalabalıklar arasında.
"Jennie! Oraya geliyorum ve umarım yatağından kalkıp çoktan hazırlanmışsındır!"
Kimse beni tanımıyordu. Ve ben o kadar özgürdüm ki, nereye uçmak istediğim kanatlarım ve bana aitti. Özgürlüğe meydan okuyarak, "Senden daha özgür olacağım." diye haykırıyordum sonra. En özgür olanıydım tüm evrenin.
"Bir ton çekim varken hala uyuyor olduğunu görürsem bu tatil çıkmana izin vermeyeceğim. Fikrimi de asla değiştiremeyeceksin!"
Hayır, sadece yatağımda gözlerimi kapatarak hayal kurarken değil, koskocaman bir dünyada özgürdüm. Ben kuş olsam kış olduğunda göçmek zorunda değildim, üşüyebilirdim. Kararınca etraf, göremeyecek değildim. Bir fırtına hortuma dönüşüp beni içine çekmeye çalışsa bile ben tam zıttına direnebilirdim.
"Sana diyorum, ondan geriye sayacağım ve ben içeriye girmeden sen kapıyı açacaksın. Hazır bir şekilde."
Kimsenin dedikleri kulağıma değip orada kendine bir yuva yapmak zorunda değildi, duymak istediğimi duyuyordum. Gecenin esintisini, denizin sesini, yaprakların hışırtısını... Bunları duyarken tüm yüksek sesli kar yağışlarına kapalıydı kulağım. İstenmeyenlere zorunlu değildim.
"On."
Gözlerimi açmadan yatağımda sırt üstü uzanmaya devam ettim.
"Dokuz."
Henüz sekiz saniyem vardı.
"Sekiz."
Saçlarım bozulmasın diye dikkatle uzandığım yastığımda kıpırdatamıyordum kafamı. Saçım bozulmamalıydı.
"Yedi."
Biraz daha hayal etmeliydim.
Pijamalarımla bir luna parkında dönen salıncaklara bindim.
"Altı."
Son kez bir bulutun üzerinde uzandığımı hayal edebilirdim. İki saniye yeterdi.
"Beş"
Şimdi hayallerime veda etmeliydim.
"Dört."
Gözlerimi açtım.
"Üç."
Kıyafetimi ve saçlarımı bozmadan bu dünya üzerindeki tek rahatladığım yerden, yatağımdan kalktım.
