Be the One

Chapter 1: 3days

"I love you summer. Trust me. Wait me to comeback." He kissed my forehead and start to walk away.

Yan ang huling salita na binitawan nya simula nang huli ko syang makita. Yan ang salita kung bakit hanggang ngayon naghihintay ako na bumalik sya dito. Ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay wala akong pinapayagang manligaw.

Dahil alam ko sa sarili ko na babalik sya para sakin. Na tutuparin nya ang mga pangakong binitawan nya sakin. Pero it's been 4 years. Di man lang nya ko kinamusta. Ni isang hi ay wala akong natanggap..

Hindi rin nya sinabi ang dahilan kung bakit sya aalis. Biglaan lang to kaya akala ko nagbibiro sya. Lagi ko syang nakikitang nakangiti. Walang problema. Pero ngayon, di ko na alam kung ganon parin sya.

"Hey bessy. Ano na naman bang iniisip mo jan? Ikaw talaga. Mamaya na yan. Ipapasa pa natin yung project. My gad. Hinanap pa kita"

"Oh. ngayon ba yon?! Hahaha"

"Kinalimutan mo? Baka hindi tanggapin yung structure Jusko maloloka na ako"

Matagal ko nang matalik na kaibigan tong si Jane. Actually tatlo kami. Nawala yung isa di na bumalik pa. Kaya kaming dalawa nalang natira. Isang taon nalang ggraduate na kami. Every year magka classmate kami. Kambal tuko ba. Parehas kasi namin hilig ang magisip isip ng bagay na weird kaya lahat ng Designs namin, Weird.

Pangarap naming maging isang napakagaling na Arkitekto. At konti nalang ay matutupad na namin yon. Isang taon nalang ggraduate na kami. Anjan sya sa oras na nahihirapan ako. Sa lahat ng bagay di nya ako iiwan.

Fast forward.....

"Hi sir. Sorry we're late here's are structure sir." Pinasa ko ang gawa namin ni jane.

"I will not accept it. You can go now"

"Why sir. Look at it. As you can see this is a very unique work. " Pag dedefense ko sa ginawa namin. Hindi pwedeng hindi tanggapin to dahil pinaghirapan namin maigi to at ilang toothpick ang binigyan kong pasensya para magawa tong Arena na ito.

"Yes. Indeed. But I'm your client so you suppose to manage your time wisely and always be on time. That's how Professional people do. ALWAYS BE ON TIME."

"Okay sir. Thank you po"

Umalis na kami kasi baka lalo kaming mapahiya sa harap ng mga first year student.
Speechless kami kasi tama si sir. Kahit gano kaganda ang gawa mo pero kung wala kang pake sa oras, talo ka.

"Jane. Sorry. Di ko sinasadya. Pinaghirapan natin yon ng dalawang linggo. Pero di tinangap kasi late lang tayo"

"Ano kaba. Part yan ng buhay studyante. So lesson learned. Kailangan maging organize tayo sa oras natin. Saka hayaan mo na yon. Di naman natin ikababagsak yon. Hahahaha"

"May next sem pa. Hahahaha"

"Koraaaaak!!!!"

Wala na kong masabi sa sobrang buti ng kaibigan ko. Hindi tulad ng ibang magkakaibigan. Nagpplastikan dahil sa maliit na bagay. Mahal na mahal ko to. Lalaban ako kung sino mang lalaki ang magpaiyak dito.

McDonald's....

"OH. AYAN NA. NILIBRE NA KITA PAMPALUBAG NG LOOB. HAHAHA"