Yaz günüydü Sanırım solucan yine yiyecek bir yaprak arıyordu,günlerdir tek bir lokma bile yememişti.sürüne sürüne ölümü bekliyordu ki karşısında güzel dolgun yapraklı hacimli kökleri olan güzel bir gül görmüş ona ilk görüşte aşık olmuş.yanına gitmiş güle benimle çıkarmısın demiş.gül asi bir tavırla sıcaktan ölmekte olan solucana bakıp "sen asalak bir solucansın ben ise güzeller güzeli bir gül hayatta olmaz " demiş.solucan ise gayet bilgili bir tavırla güle dönerek şöyle demiş"evet belki şimdi bir Gülsün ama bir gün sende solucan
