Merhaba ben yeni katıldım bu benim ilk hikayem olacak inşallah beğenirsiniz iyi okumalar.
Arkama bakmadan yürüyordum,hayata olan sinirimi az önce en yakın arkadaşımdan çıkarmış ,kalbini kırmıştım . İçime attıklarım büyük bir taştı artık ,ne çıkabilirdi içimden ne de ovaladığınızda ufalanıp kaybolurdu.
Önüme çıkan herşeye vurabilecekmişim,bana karşı gelen herkesi ezip geçebilecekmişim gibi bir his vardı içimde . Sinirliydim ... ne yapabilirdim ki kızmaktan başka. Ben bu hayata, haksızlıklarla , mutsuzluklarla dolu bu günlerine. Bulutlu bir akşamın , öksüz kelimesiyle donatılmış duvarların, beni dövercesine karşılayan ,yanlızlığımı yüzüme vurup sen busun diyen aynalarına bakarak gelmiş olmam. Şanssız bir o kadar öksüz ve şimdi de arkadaşsız .....KAHRETSİN!!!!
