Bir süre sonra insanlar pek de umrunda olmuyor . Kimseyi değiştirmeye çalışmıyorsun.
Kimin ne düşündüğünü kimin ne yaptığını umursamıyorsun. Yorulunca kendi kabuğuna çekilip , o küçük dünyanda yalnız yaşamayı öğreniyorsun.
Anlık mutluluklar yaşayıp , derin hüzünleri tek başına atlatmayı öğrendiğin vakit kimseye de ihtiyacın olmuyor ...
Siz buna "Yalnızlık" diyorsunuz
Ben ise "HUZUR" ... ;)
