ခါးသက်သက်အပြုံး💔 | 𝐾𝑜𝑜𝑘𝑚𝑖𝑛

2💔

"Hyungသတိရလာပီးလား
မောင်လွမ်းနေတာ"

သိမ်းကြုံးဖက်လိုက်တဲ့ခန္ဒာကိုယ်လေးက
နှိပ်စက်ခံထားရလို့အားမရှိတော့သဖြင့်
ရင်ခွင်ထဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးပင်

"ငါမင်းကိုမုန်းတယ် မင်းမာမီရော
မင်းကိုရောမုန်းတယ်"

အားမရှိ‌သေးသည့်အသံသေးသေးလေး
ဖြင့်ထွက်ပေါ်လာသောစကားတစ်ခွန်း
ကရင်ဘတ်ထဲသို့ဓားစိုက်ခံလိုက်ရသလို
နာ‌ကျင်ပေမဲ့ ဒေါသထွက်ရန်ပြင်လိုက်ချိန်တွင်
hyungနေမကောင်းသေးဘူးဆို‌သော
အသိက ပျော့ခွေနေသောကောင်လေးအား
ကာကွယ်ပေးထားသလို။

"မောင်ကတော့ချစ်တယ် hyungဘက်က
မုန်းနေလဲမောင်ချစ်ပေးမယ်လေ
အဓိက hyungမောင့်အနားမှာရှိနေဖို့ပဲ
Hyungမရှိတော့ရင်မောင့်ဘ၀ကဘာဆက်ဖြစ်လာမယ်ဆိုတာမပြောတတ်ဘူး
အဲ့ဒါကြောင့်ထပ်ပီးနေမကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့နော"

"ငါကတော်တော်ဖြစ်ချင်နေတယ်ထင်လို့လား
မင်းမာမီ....."

"အင်း...သိတယ်မာမီကိုလဲမောင်ပြောထား
ပီးပါပီး hyungကိုဒီလိုဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့တဲ့ကောင်တေအားလုံးကိုလဲနောက်ဘ၀ပို့ပီးပါပီး
မောင့်ကိုထပ်ပီးစိတ်မကောက်ပါနဲ့တော့လား
မောင်hyungနဲ့ပြန်အဆင်ပြေချင်ပီး
ခနခနပစ်ထားတာမောင်လွမ်းလို့
သေတော့မယ်သိရဲ့လား....."

"မသိဘူး....."

"အဲ့လိုအရွဲ့တိုက်နေတာကပဲချစ်ဖို့ကောင်း
နေတာလားhyungရယ် ဆေးရုံဆင်းရင်
မောင်နဲ့ပြန်လာနေပါလား
တစ်ယောက်ထဲပစ်ထားလို့မ၀သေးဘူးလားဟင်"

"မင်းမာမီကလက်ခံမယ်တဲ့လား
ငါ့ကိုထပ်ပီးအရိုးတစ်ချောင်းစီချိုးပစ်နေဦးမယ်"

"Hyungလာမယ်ဆိုရင်
မောင်ကာကွယ်ပေးမှာပေါ့"

"မလာဘူးဆိုရင်‌ရောဖြစ်ချင်ရာဖြစ်
ဆိုပီးပစ်ထားမယ်ပေါ့ အဲ့လိုလား"

"Hyungကလဲမောင်ကအဲ့လိုလုပ်စရာလား
ပြန်လာပါတော့နော် အရမ်းလွမ်း‌နေလို့ပါ"

"ပီးရောလေ ပြန်လာတာကမင်းလွမ်းပီး
သေသွားမှာစိုးလို့နော်"

"တကယ်ပြောတာလား
ချစ်လိုက်တာhyungရယ်...နမ်းပါဦး
မောင်အကြာကြီးလွမ်းနေခဲ့တာ"