Öncelikle herkes bilmez bu özel videoyu. A Vava Inouva yazdığınızda en çok bir animasyon izletilir sizlere. Bisiklet süren baba ve kızı, öyle değil mi?
Hayat bi şekilde devam etmez bu yalandır. Buna inananlar, inandıklarını sananlardır. İşte onlar kananlardır. Kendiliğinden çözülmez meseleler. Bu dünyaya aykırıdır. Her konuda aykırılığı savunuyorsan da bunu savunmazsın. Çünkü kimse tam anlamıyla aykırı değildir.
Kendinizin kaybedilişini izleyin güzel çift gözler. Artık soluyorsunuz, kuruyan çiçekleri savuramam üzerinize. Çaba tek taraflı olmaz her zaman. Çoğu şey tek değildir. Beyninizi yavaş yavaş uyuşturup sadece önünüzdekine bakarsanız kandırılır, bıçaklanırsınız. Yapmayın demek isterdim, dinlemez belki düşman ilan ederdiniz.
Hayır hiçbir şey çözülmüyor güzellikler. Ardınıza hiç bakmadan yaşayamazsınız. Bunu yaparak hissetmediğiniz ince çiziklerle vücutlarınızı parçalıyorsunuz.
Anlam dolu şarkılarınızı kaybediyorsunuz. Bir iki kanal bir iki sözde kalıyorsunuz. Kendinizi kaybediyorsunuz.
Bunun için her zaman ki seviyede üzülüyorum. Dostlarım, güzel dilekler tek bir elden veriliyor. Ya da yetişmiş kollar tarafından uzatılıyor.
Gökyüzü'nün asıl rengini unuttunuz dostlarım. İkincisine, üçüncüyü eklediniz. Açılan yaralara gül dikenleri sapladınız.
Acılar çekiliyor evet, ancak kendim adına şanslı olduğum konular var bu sefer, farkındayım. Farkında değilsiniz işte bu üzücüdür.
Gökyüzü'nün rengini unuttunuz dostlarım. Yağmura nefretinizi unuttunuz. Ben hala sevgimi saklıyorum.
Çoğu şey için geç olsa da karşılaşmalar hoş geçecekler.
Kulağımda bu şarkının tınısı olacak. Erguvan ağaçları hep bekleyecek ama bu sefer gelen olmayacak.
Hayatıma bakıyorum, birkaç kişi kalmış. Gökyüzü'nün rengini bir tek onlar anlayabilmiş. Bu hediyeleri kalbime kazıdım. Siz de hediyelerinizi sağa sola savuruyorsunuz. İç dünyanızda ölüyorsunuz, farkında olmamanız işte bu asıl acıtandır. Erguvanlardan bikaç yaprak savurabilirim ancak ben. Eskiden bununla yetinenler şimdi ölüyorlar. Ellerinden tutamam, çünkü başta istememişlerdi. Sözlerime riayat eder, dürüst davranırım.
Beni tanıyan en başından beri tanıyordur derdim öyle değilmiş.
Kananlar..
Dünya'da bir köşe arıyorum Tanrım
Şiirlerimi yazabileceğim, kitaplar çıkartabileceğim, sevdiğim işi yapabileceğim.
Hakediliş mevzu bahisse, ben kendime hak veriyorum. Sen buna ne dersin?
Şimdi bir kahvaltı yapacak dersimi çalışacağım. Bana umut dolu günler ver. Acıları en azından gözümden sil. Huzura erdir.
Soğuk bir ülkede yaşıyorum ben.
Şiirler buz sarkıtları gibi başımı sardığında, etrafımda ve aklımda bikaç kişi hariç hiçkimse olamayacağı zaman işte o zaman ben tam anlamıyla iyi olacağım.
Soğuk havayı huzuru verin.
Yaptığım tabloya bakıp dünyamı görüyorum. Eminim ki dışarıdan gözlerime baksaydım bişeyleri anlar ona göre hareket ederdim.
Artık senden doğruları değil de yanlışları aramak için söz almak istiyorlarsa, defalarca, onları bırakman gerektiğini anlıyorsun. Çünkü o güzel kalplerinin çok sarhoş ya da en kötüsü karardığını anlıyorsun.
Onlar adına olan üzüntün hiçbir zaman kendin için üzüldüğün zamanlarla eş tutulamıyor.
Duvardaki uğurlu posterine bak. Mathilda'nın gözlerinde kendini görüyorsun. Yaptığın tabloda dünyayı.
Şiirlerini gördüğün yerler öldüğünden, yeni yerler gerekiyor.
Bu sefer soğuk yerler.
Olmaman gereken ortamlarda çok bulunmak insanın psikolojisini bozuyor.
Kendim adına iyi ki kurtuldum diyorum.
Şimdi bol bol ders çalışma, o soğuk gözlere bakma vaktidir.
Sayabildiğin kadar kar tanesi sayma vaktidir. Bu asla vakit kaybı değil.
Hayatın sana yaptığı küçük ama büyüyen sürprizler biraz da olsa şanslı olduğunu gösteriyor.
Kaybedilişler için acıma duygumuzu, hem zihnimizden hem kalbimizden atmamızı istediler.
Bu kadar.
Kendinize iyi bakın.
