1. Bölüm

77 6 0
                                    

Gözlerimi iğrenç bir sabaha daha açtım. Annemsiz bir sabaha daha... Tam bir yıl oldu. Annem gideli tam bir yıl, onsuz geçen bir yıl. Kafamı yastıktan kaldırdım ve hızla doğruldum. Üstüme bir iki parça eşya giydim ve odamdan çıktım.
Banyoya gittim ve elimi yüzümü yıkadım. Tam kafamı kaldırıp aynaya bakıyordum ki onu gördüm. O iğrenç yüzüyle onu... En son annem ölürken o iğrenç kanlı yüzünü görmüştüm. Ama daha önce benden uzaktaydı ve dikkat edememiştim. Şuansa aynadan arkamda durduğunu görüyordum. Bembeyaz iğrenç yüzü kanlarla kaplıydı. Birden hızlı bir hareketle arkamı döndüm. Ama orda yoktu. Kafamı öne eğdim ve gözümden bir damla yaş yere düştü.
Yüzümü tekrar yıkadım ve alt kata babamın yanına indim. Her iddiasına varım unutmuştu. Zaten annemi hiç önemsememişti. Sinirini bozmamak için konuyu açmadım bile. Hızlı saçma bir kahvaltı ettim ve çantamı alıp evden fırladım.
Okuldada pek sevilen bir tip değildim. Herkesle bir kavgam ya da tartışmam olmuştu. Bu yüzden okuluda pek sevmezdim. Derslerim iyi olduğundan ilgi gördüğüm tek insanlar öğretmenlerimdi. Bu iğrenç okul gününde bir de yağmur başlamış ve karamsar bir hava oluşturmuştu. Sanki yeterince karamsar bir gün değilmiş gibi...
Derse geç kalmıştım. Sınıfa girdiğimde hoca yüzüme bakıp sırıttı. Ve beni derse kabul etti. Sırama oturduğum gibi üstümde yüzlerce göz hissettim. Kafamı sağa sola çevirdim ama kimse bana bakmıyordu. Öğretmense kafasını kitabın arkasına saklamış gibiydi. Sessizce derse başlamasını bekledim.
Kafasını kitabın ardında çıkarınca dehşete düştüm. İğrenç beyaz yüzünden iki damla kan yere düştü ve ağzı yavaşça açıldı.
"Enes! Eneees!?" Öğretmenimin sesiyle irkildim ve hayal sona erdi. Öğretmenim bana acır gibi bakıyordu. Yavaşça eğildi ve kulağıma fısıldadı.
"İstersen mezarlığa gidebilirsin burda olman bencede doğru değil."
"Gerçekten mi ? Çok teşekkür ederim efendim." Hızla çantamı topladım ve dışarıya çıktım.
Mezarlığa doğru koşmaya başladım. Sanırım çok hızlı ki birkaç dakikaya mezarlığın önündeydim. Annemin mezarına koştum.
Eğildim ve başımı annemin yağmurda ıslanan toprağına dayayarak ağlamaya başladım.

Bir Avuç ÖlümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin