14 Eylül 2021 Salı
Yazmayalı uzun zaman olmuş. İnsan içindekileri dışarıya herhangi bir şeye aktarmadan ne kadar mutlu yaşayabilir? Hayat maalesef okuduğumuz Wattpad hikayeleri gibi değil. Sen umutsuzluğa kapılmışken biri gelip belki beyaz atlı prens seni umutsuzluktan kurtarmıyo, o mutsuzluk belki de ölene dek seninle. Bi aralar dişlerimi fırçalar parfüm sıkıp uyurdum, çünkü beni geceleri ben uyurken gelip gizli gizli izleyen bana aşık birşey var sanardım birşey diyorum çünkü gerçek dışı yaratıklara inanıyodum ne acı ama.
Gün içinde hayal dünyasından çıkamaz oldum. Şimdi farkettimde hayalimde bile bazen mutlu değilim. Keşke istediğimiz her şey olsa değilmi? Ama olmayacak hiç bir zamanda olmaz olur diyenlerede inanmayın geri yarı yolda bırakıyolar. Sen kulaklığını takıp tek başına ağlayarak müzik dinlemeye devam ediceksin hiç şaşmaz bu. İnsanlar senı görünce mutlulultan ağladığını sanacaklar, öyle hissettiriceksin yoksa senin zayıf noktanı bulurlar.
Bi kişiyi seviyosun öyle seviyosunki o sokaktayken çaktırmadan sende dışarı çıkıyosun onu gizlice stalklıyosun nerdeyse hakkındaki her şeyi biliyosun sonra anlamadığın bir yerden cesaret geliyo gidiyosun, açılıyosun ama sen onu severken onun başkasını sevdiğini öğreniyosun, sana bakmıyo bile. Herhangi çok değerli, nazik, düşünceli, centilmen biri var diyosunki o en iyilerine layık belki bana o çok özel, o özel olduğunu bilmeli ama o gidip en sadakatsiz, en güvenilmez kişiye aşık oluyo pehh.
Maalesef hayat kimsenin mutlu olmasını istemiyo. Mutluyum diyen varsa yalan söylüyodur. Sen ağlarken kimse senin gözyaşlarını silmicek o yüzden mendilini hep yanında bulundur. Eğerki siliyosa o da yalandır. Sonuçta bu dünya yalan dünya değilmi.
Bunca senelik hayatımda ne mi öğrendim? Herkes kim olursa olsun belki annen ve baban belki en yakın dostun kim olursa olsun herkes NANKÖRÜN TEKİ. Sakın kimseye güvenip herşeyini anlatma. Unutma bir gün sana karşı bunu kullanabilirler.
Sanmıyorum ama buraya kadar okuyan varsa gerçekten en içten teşekkür ederim bunlar benim içimdekiler aniden pat diye aklıma gelmedi nerdeyse 1 haftadır düşünüyorum bunu en sonunda kağıda aktardım sonrada buraya yazdım benle aynı hisseden arkadaşlar yorumlara yazarsanız sizinle dertleşirim. Kendinize iyi bakın
