paradise

1.6

15.09.2021

*

Kim Taehyung;

Başımın çatlamasını hissedip, kaşlarımı çatarak yüzümü buruşturduğumda tek problemimin bu olmadığını anlamıştım.

Taeyong'un göğsü ne zamandan beri bu kadar rahattı acaba?

Gözlerimi açmadan biraz da sokuldum göğsüne. Bir kıkırtı gelmişti ama gözlerimi açacak halim yoktu.

Dün gece, o siktiğimin Jongin'ine uyup bu kadar çok içmemeliydim. Genelde sarhoş olunca yoruluncaya kadar saçmalar sonra da bir kenarda sızar kalırdım.

Yanımda da sadece bizimkiler olduğu için rezil olma gibi bir durumum yoktu.

Yani, normal olarak sarhoş olduğumdan ne yaptığımı hatırlamazdım ama Baekhyun'un "Jennie mesaj atmış!" diye çığlık ata ata yanıma geldiğini, benim de kızla az da olsa konuşmuş olduğumu çok net hatırlıyordum.

Hoş, ben hangi durumda olursam olayım Jennie'yi asla unutmazdım ki.

Jennie yine aklıma gelince yüzümde ince bir gülümseme oluştu. Keyifle Taeyong'a biraz daha sarılıp bir bacağımı onun bedenine atarken, ellerim de üstten belini bulmuştu.

Bir dakika...

Taeyong'un bedeni ne zamandır bu kadar inceydi?

Saçlarımda bir el hissedince, derin bir nefes çekip bıraktım.

Teknoloji; başka birinden, sevdiğimiz insanın kokusu alabilecek kadar gelişmiş miydi ya?

Yoksa, Taeyong şampuanını mı değiştirmişti?

Kaşlarımı çatarak gözlerimi açmıştım.

"Günaydın uykucu," dedi o melek gibi sesiyle. "Yalnız kollarını biraz gevşetirsen... hayır, biraz daha sıkarsan moraracak."

Gülen sesini duyduğum gibi kollarımı ondan ayırmıştım. Canı yansın istemezdim ki ben.

"Rüya değil bu," dedim. Ama hala inanamıyordum. Ondan biraz uzaklaşmıştım. Ellerimi hafifçe saçlarına değdirdiğimde gözlerini kapatmıştı. "Siktir, cidden rüya değil."

Gelmişti, yanımdaydı.

Benim kollarımdaydı.

Siktir, burada tüm gece, saatlerce aynı yatakta sarmaş dolaş kalmış mıydık biz?

"OHA JENNIE BURADASIN!"

Bağırarak konuşmama kahkaha atarken, Tanrıya şükrettim: benim yanımdaydı, bana gülüyordu ve... mutluydu. Benimle beraberken mutluydu!

"Bağırma iyi misin?" dedi alnıma düşmüş saçlarımı geriye atarken. Bana her ince dokunuşunda olduğu gibi bunda da gözlerim kapanmıştı. "Taeyong'u da bağırtacaksın şimdi."

"OHA TAEHYUNG JENNIE'NIN HAYALİNİ GÖRÜYOR DELİRMİŞ!"

Taeyong'un bağırışını duyunca karşılıklı olarak gülüşmüştük. Birkaç dakikanın ardından gülüşlerimiz durmuş, yüzümüzde güzel bir tebessüm kalmıştı.

"İçinizde en ayık olan Jimin'e -ki o da ayakta duramıyordu da- kahvaltıyı hazırlamasını söylemiştim..." dedi en sonunda. "Gidelim de bakalım."

Kalkacaktı ki onu kolundan nazikçe tutup tekrar yanıma yatırdım. Yine beraber yatıyorduk ama şu an roller değişmişti. Bu sefer o benim göğsümde yatıyordu.

"Kahvaltı için bizi bekliyor olabilirler..."

"Boşver bırak beklesinler. Biraz böyle kalmak istiyorum."

Gözlerimi keyifle kapatmışken, ellerini ürkekçe bedenime sarmasıyla, yüzümdeki gülümseme büyümüştü.

Tanrı şahit ya, bu andan daha huzurlu ve mutlu hissettiğim başka an yoktu.

-

ARKADAŞLAR👏🏼👏🏼

bazı teknik (?) arızalar yüzünden -eğer okuduysanız- hospital'ın special 2 bölümü gelemedi maalesef. Başka bir zaman tekrar denerim gibi.

BİR DE

elimde bir kurgu var -siteden yaka paça atmayacaksanız şayet-

bu kurgu taenniekook olsun mu yoksa hiç jungkook'u karıştırmayayım mı?

eğer taenniekook olursa finalinde jenkook olma ihtimali bayağı bir var bu arada

ya da jungkook dışında başka istediğiniz biri varsa onu da söyleyebilirsiniz?

sanırım bu kadar öpüyorum hepinizi😽