MY DREAMBOY

Chapter 12

Chapter 12

Rafael POV

Nakita ko siyang palabas kaya hinabol ko siya …

Kahit tinatawag pako ng mga friends ni mama, I don’t mind them…

All I care is, I want to hug her…

I want to be with her…

Paglabas ko ng restau, nakita ko siyang nag aabang ng taxi…

“Ella!!!” tinawag ko sia. Para siyang natigilan at… nagpunas ng mata??

Umiiyak siya?

“ella, wait… where are you going??”

Humarap siya saken… umiiyak nga siya…

Awww… I hug her’ I want to comfort her… I miss this feeling, na parang ako lang ang knight niya, at wla ng iba. Yung feeling na, siya ang prinsesa ko habang buhay. Nung bata kami, pinangako ko sa sarili kong I will take care her at the same time, protect her… anything, I will do anything to make her happy, it’s my pleasure… because as I was said, I am her knight, prince and soon to be her king…

“ello *sniff* ang sama kong kaibigan… *sniff* di kita nakilala agad…” hayyy.. kaya pala,

“pshhh.. tama na…” it’s okey, atleast ngayon naalala na niya ako… diba?? ^___^

“galit ka dib a?? dib a?”

“OO” haha trip lang po!

“WAHHHHHHHHH!!! Huhuhuhu, kasalanan ko naman ehhh… alam ko yun! Kasalanan ng letcheng utak ko…” see? Kaya mahal ko yan ehh

“pshhh.. don’t curse! Babae ka paman din.” Pero kahit papano,

I love everything she do…

“ehh kasi naman, bakit ganon? Di kita maalala isang moment lang yung naalala ko tungkol sayo, may sakit ba ako? Ganun nab a ako ka ulyanin?? Tsss…”

ANO????

Meaning …

“Ibig sabihin, di mo pa rin matandaan kung pano tayo nagkakilala??”

Tsaka siya umiling…

Nanlumo ako, anong nangyari sa kanya? Bakit ako natatandaan ko? Ulyanin nab a siya?? Napaalis yung yakap ko sa kanya, parang galit nanaman ako ulit sa kanya… I look at her na parang I want to show her everything… yung mga pinagsamahan namen…

“ello??”

“bakit di mo ako maalala?”

“…..”

“dib a talaga ako importante sayo?? Nung mga bata tayo, lagi mong sinasabing walang iwanan at walang kalimutan… pero bakit?”

“….”

“ano?? Bat di ka nagsasalita ?? huh?? Totoo ba mga sinasabi ko?? Mas mahalaga yung renz nay un??”

“huh? Pano napasok si renz ditto??”

“see? Nagsalita ka rin…” siya ba talaga ang gusto niya?? “siya nab a ang… ang bago mong prince? Buti siya naalala mo siya… eh ako??”

“ello, it’s not what you think it is…”

“kung pwede, ella, I don’t want to see you…” muna… then tiningnan ko siya sa mga mata niyang lumuluha pa… “it hurts.” Tinalikuran ko siya at pumasok na sa car ko then, umalis…

I want to be alone… masakit para saken na di niya ako maalala…

pero bakit??

 Ganun nab a ako di ka-importante sa kanya??