"ဒါဆိုရင် သူတို့က သိပ်လှတာပဲလား"
"ဒါပေါ့ မင်းသားလေးရဲ့ အချို့ဆို သူတို့ရဲ့
လှပမှုကြောင့် ရူးသွပ်သွားကြသတဲ့"
"အစ်မတော်ရဲ့ လှပမှုတွေထက်ေတာင်ပိုပြီးတော့လား"
စိတ်ဝင်တစား မေးမြန်းနေသည့်
မင်းသားငယ်လေးရဲ့ မျက်လုံးအိမ်တွေဟာ
ကြယ်စင်တွေကဲ့သို့ ဖြိုးဖြတ်လင်းလက်နေသည်။အဖြူစွတ်စွတ်ဝတ်ရံုလွှာနဲ့ မင်းသားလေးဟာ လောကကိုအေးချမ်းစေသည့်
စန္ဒာလမင်းကဲ့သို့ မျက်နှာကလေးကပင်
မြင်ရသူ ရင်ကိုအေးချမ်းစေသည်။
အများသူငါကလေးတွေလို
မိခင်ရင်ခွင်၌ချွဲနွဲ့မှုတို့အတိမရှိ၊ပြေးလွှားဆော့ကစားမှုတို့ထက် စာအုပ်စာပေများနှင့် မွေ့လျော်အချိန်ကုန်နေတတ်သည်။လက်ထဲစာအုပ်တစ်အုပ်ရှိနေလျှင် ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးကိုပါလျစ်လှူရှုထားနိုင်သည့် ရေမြှေ့သခင်အရှင်၏သားငယ်။
"အထိန်းတော်ယန် သားတော်ကိုဘာအကြောင်းကြောင့်များ တားမြစ်ထားတဲ့အယုတ်အညံ့တွေအကြောင်း ပြောပြနေရသလဲ!"
တံခါးကိုအလျင်တဆောဖွင့်ပြီး နီရဲနေသော မျက်သားအစုံနဲ့သူ့အား ဒေါသတကြီးဆူပူအော်ဟစ်လာသည့်အရှင်မ။
တစ်ချိန်တစ်ခါကလို နူးညံ့ခြင်းအလျဉ်း
ပြီးသည့်အရှင်မနှင့်မတူတော့ပြီ။
နဖူးပြင်ပြေပြေတွင် ချွေးစတို့နေရာယူထားပြီး ပြင်ပြင်ဆင်ဆင်ဝတ်ေလ့မရှိတာကြာပြီဖြစ်သော ဝတ်ရုံတို့ကလဲ ဖိုသီဖက်သီ။
ဆံစတို့သည်လဲ မသေမသပ်။
"မယ်မယ်ဘုရား သားတော်အတင်းမေးလို့
ယန်ယန်က ပြောပြနေတာပါ"
စာဖတ်စားပွဲရှေ့ထိုင်နေဆဲ သားတော်ဟာ
သူမ၏ဖရိုဖရဲပုံစံကို သာမန်မြင်တွေ့နေကျ မြင်ကွင်းကဲ့သို့ အာရုံမစိုက်ပဲ ခပ်အေးအေး
ဝင်ဖြေလာသည်။
"သားငယ် မယ်မယ့်ဆီလာပါအုံး"
အထိန်းတော်ယန်အား မာန်မဲနေရာမှ ဂရုစိုက်ပေးခြင်းတို့ကင်းကွာလျက်ထားခဲ့မိသော
သားငယ်ထံ လက်တို့ဖြန့်ကားလျက် ရင်ခွင်ကို
ဖွင့်ဟလိုက္မိသည်။
ထိုင်နေရာမှ ဝတ်ရုံတို့ကိုလက်ဖြင့်
ဖြန့်ဖြူးအောင်ပြင်ဆင်ပြီး သူမဆီလှမ်းလာသည့်သားငယ်။အရင်ကလို ချစ်စဖွယ်အမူအရာတို့ ကင်းမဲ့နေသည့် သားငယ်ဟာ သူမတို့၏
အပူေဇာတွေကို နားလည်သည့်အလျောက်
သူမဆီလာရန်ငိုယိုပူဆာခြင်းတို့ပင်မရှိ။
ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် လူကြီးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ရင့်ကျက်နေသည်ကို သူမရင်ထဲမကောင်းမိသော်လဲ အဘယ်သို့တတ်နိုင်မည်နည်း။
YOU ARE READING
野花雪月(Wild Flower And Snow Moon)
Historical Fictionᴴᵉ ᵗᵃᵘᵍʰᵗ ᵐᵉ ʰᵒʷ ᵗᵒ ˡᵒᵛᵉ ᵇᵘᵗ ⁿᵒᵗ ʰᵒʷ ᵗᵒ ˢᵗᵒᵖ
