Sex universiteit

4

De gang was donker, bij elke deur hieng een lampje zodat de kamer nummer nog net te zien was. De sterke geur van heerlijke sfeer parfum drobg door mijn neusgaten. Elke stap weergalmde door de gang.

Ik liep snel door en ging op zoek naar mijn kamer, achterste kamerdeur links. 201 stond er met goud koper in de deur gegraven. Ik haalde het sleutelbosje dat ik van de receptionistegekregen had te voorschijn en probeerde de juiste sleutel te vinden. 201 stond er op de zelfde manier in de sleutel gekerfd als op de deur. Ik stak de sleutel in het slot, maar tot mijn verbazing was de deur al open. Ik stapte de kamer in, en zag iemand op de bank zitten met een enorm gespierde jongen boven zich. Ik kon nog net zien dat de twee uitbundig aan het zoenen waren. Ik stond enkele tellen in de deuropening en liet een ongemakkelijk kuchje.

Toen ze beiden niet op of om keken zei ik op wat hardere toon. "Eh.. Hallo jongens." De jongen boven op keek verveeld op naar de muur en toen naar mij. Toen hij zich omdraaide herkende ik het gezicht van Yaro gelijk, alleen was er iets anders aan hem, niet alleen de blik van lust dat gevuld was in zijn ogen. Maar ook iets aan zijn uiterlijk. Toen ik goed keek zag ik dat mijn broer de jonge was waar Yaro mee aan het zoenen was. Ik probeer niet te laten merken dat het me veraste en keek vragend naar Yaro die me geïrriteerd aan keek "We hebben je gehoord hoor." Was het enigste wat hij zei waarna hij zich weer omdraaide en me broer probeerde op te eten.

"Oh.. nou uhm, ik ga dan naar.. daaaar.." Zei ik  ongemakkelijk en wees naar het niets. "Ja..? doei." Zei Yaro geïrriteerd maar ik zag dat hij al aan de riem van mijn broer zit te prutsen. Zonder nog een woord te zeggen liep ik weg, de keuken in.

Toen ik over de drempel van de keuken stapte en rond keek zag ik weer een gespierde siluet in het schaarse keuken licht staan.

"Hallo?"

De gespierde gestalte draait zich rustig om en ik kijk recht in de ogen van... Yaro!??

"Maar.. hoe?"
"Tweeling."
Zei hij en ging verder met het pellen van zijn mandarijntje.

Ik maakte een 'O' beweging en keek nog eens goed rond in de keuken. Het zag er redelijk modern uit. Een marmeren vloer en aanrecht, een elektrisch voornuis en grote witte keuken kastjes.

"Dus met welke Yaro slaap ik op een kamer?" Vroeg ik half bezorgd want ik had niet echt het idee dat ik een goede entree gemaakt had bij de tweeling broer. "Je slaapt met mij prinsesje" Antwoord Yaro waarna hij zijn manderijn in één hap op at. Ik bekeek de keuken nog eens goed, het was redelijk groot met een houten eettafel in het midden en 6 stoelen die het omringden. Ik zette mijn spullen neer en ging zitten op een van de stoelen, uit mijn ooghoek zag ik Yaro naar me kijken. Ik voelde mijn wangen gloeien en keek de andere kant uit. Toen hoorde ik hoe zijn lichaam naar het mijne toe bewoog en zijn hand voorzichtig mijn kin aanraakte. Met zijn duim streelde hij mijn wang en met zijn wijsvinger draaide hij mijn gezicht naar het zijne.

Mijn hart ging tekeer en ik wist zeker dat hij het bonzen ook kon horen. Ik sloeg mijn ogen neer en probeerde mijn gezicht te verbergen. "Zenuwachtig?" Vroeg hij met een zachte stem. "Voor wat?" Vroeg ik uitdagend. Hij zei niets maar tilde mijn kin op met zijn wijsvinger om hem in zijn ogen aan te kijken, we bleven zo een aantal tellen zitten maar uiteindelijk bewoog ik snel weg omdat de spanning me te erg werd.

Verstrooid stond ik op en liep richting het aanrecht, ik keek achter me en zag Yaro nu pas uit zijn positie komen. Ook hij stond op maar bleef staan, hij krabte aan zijn kin en keek piekerend voor zich uit. Ik draaide me om want merk maar al tegoed dat ik te lang aan het kijken was. Ik deed alsof ik een glas zocht maar proberen via het keuken kastje naar zijn schaduw te kijken. "Wat zoek je?" Vroeg hij. "Glas." Antwoorde ik zonder om te kijken. "Die zijn daar niet." Zei hij toen ik de oven open trok, ik zei niets en ging verder naar mijn speurtocht nu in de vaatwasser die leeg was.

Ik bewoog naar boven en opende een van de keuken kastjes die verdomd hoog hingen, ik sprong tot een poging een van de hendels van de kastjes te grijpen maar mis. "Hier laat me je helpen." Zei Yaro en liep naar mij toe, zonder moeite of ook maar zijn arm half op te tillen opende hij het kastje waar geen glazen in stonden."Bedankt maar ik kan het zelf ook." Zei ik terwijl ik naar boven keek, het viel me nu pas op hoe lang hij eigenlijk was, het zou me niet verbazen als hij 2,00 m of zelfs langer zou zijn. "Weet je dat zeker meisje?" De manier hoe hij meisje zei liet de vlinders fladderen in mijn buik, maar ik liet het hem niet merken. "Ja." antwoord ik zelfverzekerd. "Isgoed," zei hij en sloeg met een klap het kastje dicht. Hij liep achteruit terug naar de tafel waar hij plaats nam op een van de stoelen, ik voelde zijn ogen branden op mijn rug en mij hele lichaam begon te tintelen.

"Kan je het zien?" Vroeg ik en draaide me om. Hij zei niets maar zat onderuitgezakt naar me te kijken, zijn ogen hingen laag, zijn rechter hand ruste op tafel en zijn linker lag op zijn been. Mijn god wat was deze jongen aantrekkelijk, de manier hoe hij zat en naar me keek. Het liefst sprong ik op zijn schoot en nam hem hier en nu, maar ik moest me inhouden. Ik keek hem vragend aan maar er viel geen reactie uit hem te krijgen. Ik liep langzaam naar hem toe, zijn blik bleef op mij rusten. Voorzichtig raakte ik zijn gezicht aan met mijn vinger toppen, zijn ogen ontmoeten de mijne en er ontstond een hete spanning. Hij ging iets overeind zitten om zijn gezicht dichter bij het mijne te brengen. Ik bewoog niet meer. Mijn kleine lichaam stond tussen zijn twee benen en ik hoefde me niet eens te bukken om onze gezichten op de zelfde hoogte te brengen.

Mijn hand gleed van zijn wang langzaam naar zijn nek waar het bleef rusten, onze gezichten begaven zich steeds dichter naar elkaar toe en geen van ons trok weg. Ik voelde zijn warme adem op mijn lippen en rook zijn lekkere mannen geur gemixt met parfum. Zijn adem werd zwaarder en het werd steeds warmer, deze man maakte me zwak in mijn knieën, het viel me op dat zijn arm nogsteeds op zijn been lag en niet om mij heen was geslagen.

"Zou hij dit wel fijn vinden? Straks doe ik iets wat hij helemaal niet wil."

In mijn eigen gedachten verzonken voelde ik dat onze lippen een miniscuele milimeter van elkaar verwijderd waren maar voor ze elkaar ontmoetten nam ik een stap achteruit. "Ik ga mijn kamer zoeken. " Zei ik en zonder verder een woord te zeggen draaide ik mij om, raapte mijn spullen bij een en liep de keuken uit.

——
1235 woorden

na een hele lange tijd het spijt me zo!

x.