Το Άγριο Αρπακτικό

Κεφάλαιο 1

Έτρεχα χωρίς σταματημό για να μη με πιάσουν . Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και κάθε βήμα τους με τρόμαζε ακόμα περισσότερο . Ήταν βράδυ και όλα ήταν τόσο ήσυχα . Το μόνο που ακουγόταν ήταν το τρέξιμο και η ταραγμένη αναπνοή μου

Που με έμπλεξαν πάλι!?

Εκεί που έτρεχα ένα χέρι με άρπαξε από το μπράτσο και κλείνοντας μου το στόμα με το άλλο χέρι με τράβηξε σε ένα στενό . Με άφησε και εγώ σήκωσα το κεφάλι μου

Ταμάρα : Πάτε καλά με τρομαξατε!?

Του φώναξα και αυτός με άρπαξε από τα μπράτσα και με κόλλησε στον τοίχο . Πλησίασε το πρόσωπο μου και με κοίταξε άγρια

Τόνι : Εσύ πας καλά!? Σε είδαν ηλίθια! Ε ηλίθια!

Μου φώναξε και με έριξε κάτω . Ήρθαν σε μένα και στάθηκαν γύρω μου

Ζούκο : Μια δουλειά σου δώσαμε και εσύ την κατέστρεψες
Ταμάρα : Δεν την κατέστρεψα σας έφερα αυτό που θέλατε
Τόνι : Σκοπός ήταν να μην σε δουν , τώρα θα μας βρουν!

Φώναξε και εγώ έσκυψα το κεφάλι μου

Τόνι : Πάρτε την και πάμε θα την κανονίσουμε στο σπίτι

Είπε και ο Ζούκο με πήρε από την μέση και με έβαλε στον ώμο του

Ταμάρα : Τι θα μου κάνετε?
Τόνι : Θα πληρώσεις για αυτό που έκανες και αν μας βρουν θα το πληρώσεις ακόμα πιο ακριβά

Μου είπε και εγώ έμεινα κοκκαλωμενη πάνω στον Ζούκο

Με έβαλαν στο αμάξι και ο Ζούκο έκατσε δίπλα μου . Ο Τόνι έβαλε μπρος και φύγαμε . Μόλις φτάσαμε στο σπίτι με πήγαν στο υπόγειο και με έβαλαν σε ένα δωμάτιο . Μου έδεσαν τους καρπούς με αλυσίδες και έφυγαν κλειδώνοντας την πόρτα . Εγώ έτρεξα προς την πόρτα και άρχισα να την χτυπάω

Ταμάρα : Γιατί με κλειδωσατε εδώ πέρα!

Φώναξα και συνέχισα να χτυπάω την πόρτα

Τόνι : Είναι η τιμωρία σου , θα μείνεις εδώ μέσα για μια μέρα χωρίς φαγητό

Μου είπε και εγώ έμεινα σοκαρισμένη . Τον άκουσα να απομακρύνεται και εγώ έκατσα σε ένα στρώμα όπου υπήρχε εκεί

Είναι τόσο σκληροί

Πάντα έτσι ήταν αλλά λίγες ήταν οι φορές που κλείδωναν στο υπόγειο

Ξάπλωσα στο στρώμα και κοιμήθηκα . Όταν άνοιξα τα μάτια μου κοίταξα το ρολόι δίπλα μου και από την ώρα κατάλαβα ότι ήταν πρωί . Η κοιλιά μου άρχισε να γουργουριζει . Έκατσα και κοίταξα γύρω μου για καμιά κονσέρβα αλλά τίποτα . Μετά από κάμποσες ώρες είχα αρχίσει να νιώθω αδύναμη και ξάπλωσα στο στρώμα . Όταν πια ειδα στο ρολόι ότι πήγε 7 ώρα το απόγευμα ήμουν τόσο αδύναμη που δεν μπορούσα να σηκωθώ

Μετά από κάποια λεπτά άκουσα την πόρτα να ανοίγει και είδα τα αγόρια να μπαίνουν μέσα

Ζούκο : Ταμι!

Φώναξε και ήρθε κοντά μου . Με έβαλε πάνω του και εγώ τον κοίταξα

Ζούκο : Κοίτα την έχει γίνει αδύναμη
Τόνι : Αυτά παθαίνει όταν δεν κάνει σωστά την δουλειά της
Ζούκο : Μήπως να της δώσουμε να φάει? Θα παθει κάτι στο τέλος

Ρώτησε ο Ζούκο και ο Τόνι έβαλε το δάχτυλο του στο πιγουνι μου

Τόνι : Μπα δε χρειάζεται και μην ανησυχείς δεν πρόκειται να πάθει κάτι
Ταμάρα : Πει...πεινάω
Τόνι : Συγγνώμη μικρή φάγαμε όλο το κοτόπουλο με τις πατάτες

Μου είπε και δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου

Είναι απαίσιος

Τόνι : Ελάτε ώρα για ύπνο

Είπε και ο Ζούκο με άφησε πάνω στο στρώμα . Εγώ έκλεισα τα μάτια μου και πριν καν προλάβω να ακούσω την πόρτα να κλείνει είχα αποκοιμηθεί

.
.
.
.
.
.

Αγάπες 🥰

Τι μου κάνετε?

Εγώ είμαι καλά

Αυτό είναι το νέο μου βιβλίο

Ελπίζω να σας αρέσε το πρώτο κεφάλαιο

Μέχρι το επόμενο

Να είστε όλοι καλά

Να χαμογελάτε

Καιιιιιιι

Byeeeee ❤️😍❤️😍